Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami

Dalej radosne orędzie o narodzeniu Zbawiciela rozchodzi się po całym świecie.

Św. Mateusz opisuje przybycie do Betlejem mędrców. Byli to prawdopodobnie ludzie uczeni i pobożni, którym nie towarzyszył większy orszak. Nie znamy z Pisma Świętego imion przybyszów ze Wschodu.

Mędrcy przybyli do Jerozolimy rozpytując wszystkich „Gdzie jest nowo narodzony król żydowski?” (Mt 2,2). Pytanie, które winno być pytaniem każdego ucznia Chrystusa, które winno być pytaniem całego Kościoła. Nieustannie bowiem winniśmy pytać, gdzie w naszym życiu jest Jezus. Mędrcy przybywając do Heroda prosili, by władca wskazał miejsce, gdzie narodził się król żydowski, ponieważ – jak wyjaśnili – ujrzeli „jego gwiazdę na Wschodzie” (Mt 2,2). Herod zwołał członków Sanhedrynu i postawił im pytanie o miejsce narodzenia Mesjasza. Przywódcy narodu nie mieli większych trudności z udzieleniem odpowiedzi. Wskazali Betlejem, ponieważ tak zapowiedział prorok Micheasz (Mi 5,1.3).

Po odnalezieniu Nowonarodzonego Mędrców ogarnęła radość. Znaleźli Jezusa – znaleźli zbawienie. W Mędrcach, prowadzonych przez gwiazdę i adorujących Jezusa w Betlejem, Ewangelista widzi świat pogański, pociągnięty światłem Mesjasza i przychodzący oddać Mu hołd.

Ewangelie uczą nas, iż narodził się Zbawiciel – Ten, który dał początek wspólnocie Nowego Ludu Bożego, który dał początek Kościołowi.