Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał (J 6, 11).

Z wielkiej troski Boga o człowieka wynika Jego hojność. Miłosierdzie Boże nie zna granic, jedynym ograniczeniem może stać się dla Pana zatwardziałość ludzkiego serca. Miara Bożej miłości jest miłość bez miary. Przemiana pięciu chlebów i dwóch ryb, ofiarowanych przez chłopca Jezusowi, w obfitość zaspokajająca tłum pokazuje, że nawet te niewielki wysiłek, ale oddany Bogu, może stać się źródłem wyników przekraczających nasze oczekiwania.

Człowiek, który został obdarowany, ma za zadanie odpowiedzieć na to obdarowanie wdzięcznością serca. I nie zmarnować otrzymanych darów. Bo są one przeznaczone nie tylko dla nas samych, ale również dla innych. Dlatego ważne jest w tym wszystkim dzielenie się, a nie zatrzymywanie wszystkiego dla siebie. Na tym bowiem polega wielkość człowieka, aby dzielić się tym, co posiadamy, z innymi. A miłosierdzie – jak głosi zasłyszane gdzieś określenie – to dawanie drugiemu takiego dobra/miłości, na które on nie zasługuje.

Myśl papieża Franciszka

Wszyscy jesteśmy dłużnikami, wszyscy. Wobec Boga, który jest tak bardzo hojny oraz wobec braci. Każdy wie, że nie jest ojcem ani matką, jakim powinien być, małżonkiem czy żoną, bratem lub siostrą, jakim powinni być. Wszyscy jesteśmy w życiu na deficycie i potrzebujemy miłosierdzia. Wiemy, że nawet jeśli nie popełniliśmy zła, to zawsze czegoś brakuje dobru, które powinniśmy czynić (Katecheza, 18.03,2020).

Prochtejziemi Skosztujcie i zobaczcie .wmv