Pawłowe obrazy Kościoła

Chcąc ukazać bogactwo tajemnicy Kościoła Apostoł Paweł używa wielu metafor, odwołuje się do różnych idei i obrazów starotestamentalnych. Podczas naszego dzisiejszego spotkania chcemy poznać te najważniejsze, za pomocą których Paweł w swoich listach oddaje – przybliża nam tajemnicę Kościoła. Taką metaforą jest niewątpliwie określenie które już pojawiło się w naszym studium. Paweł często określa Kościół mianem „Zwołanie” – „Święte zwołanie”.

Greckie słowo ekklēsia w listach Apostoła Pawła pojawia się ponad 60 razy. Pochodzi – jak już mówiliśmy od czasownika ekkaleo – zwołuję razem, zgromadzam. Odnosząc się, czy wręcz – można powiedzieć – że bazując na tradycji Starego Testamentu, Paweł bardzo często określa wspólnotę uczniów Chrystusa jako zwołanie – święte zwołanie. Warto zwrócić uwagę, iż u podstaw tego szczególnie często używanego określenia Kościoła znajduje się idea powołania. Aby zrozumieć dobrze takie określenie Kościoła warto zatrzymać się nad biblijnym terminem powołania – zawołania[1].

Na kartach Biblii jest wiele przekazów ukazujących powołania jednostek. Są także teksty, które przedstawiają powołanie pewnych społeczności lub całej ludzkości. Mówiąc o powołaniu trzeba mieć w pamięci, iż naród wybrany w Starym Testamencie – cała jego historia, jego dzieje, wszystkie koleje jego losu, był typem nowego ludu Bożego – Izraela wedle ducha, czyli całej odkupionej ludzkości. Izrael w swoich dziejach wielokrotnie doświadczył niewoli. Szczególnie trudnym czasem była niewola egipska i babilońska. Te przekazy starotestamentalne były jednak również zapowiedzią i obrazem straszniejszej niewoli – niewoli grzechu, w którą popadła cała ludzkość. Kolejne biblijne przekazy kreślące historycznego Izraela odzyskującego swoją niepodległość, odzyskującego polityczną wolność były równocześnie zapowiedzią uwolnienia nas z więzów grzechu. Trzeba także pamiętać, iż cały Izrael został wzięty przez Boga na własność w wydarzeniu Przymierza na Synaju. Wydarzenie to zapowiadało przybranie nas wszystkich za dzieci Boże. Dzieje Izraela były i są niewątpliwie zapowiedzią dziejów nowego ludu Bożego – wspólnoty Kościoła.