Św. Paweł nie jest teoretykiem, lecz świadkiem pojednania z Bogiem

Duchowny analizując opisaną w Ewangelii scenę przemiany św. Pawła, zwrócił uwagę, że każda droga prowadząca do spotkania z Jezusem jest naznaczona klimatem nawrócenia, jest wezwaniem do pojednania. Zachęcił, by wezwanie odczytać w biblijne rozumienie procesu nawrócenia. „W czasach Starego Testamentu nawrócenie było rozumiane jako powrót” – wyjaśnił.

Jak dodał, człowiek – pragnący nawrócenia i pojednania – dokonuje prawdziwego zwrotu, radykalnego, zdecydowanego zawrócenia na drodze. Zdaniem kaznodziei, w świetle Nowego Testamentu „oznacza dokonanie skoku naprzód w stronę królestwa niebieskiego, jest pochwyceniem daru zbawienia, które przyszło do ludzi darmo, z wolnej i nieskrępowanej inicjatywy Boga”.

„Nawrócenie i zbawienie zamieniły się miejscami, najpierw zbawienie jako wielkoduszny i bezinteresowny dar Boga, potem zaś nawrócenie jako odpowiedź człowieka, podejmująca z Bogiem twórczy dialog, a owocem tego dialogu jest pojednanie” – dodał. Wskazał również, że dobra nowina polega na tym, że Bóg nie oczekuje, że człowiek zrobi pierwszy krok, dzięki któremu przyniesie dobre owoce swoich uczynków, niemal jakoby zbawienie miało być należną zapłatą za jego wysiłki.

„To nie ta kolejność, chodzi o zupełnie inny porządek: najpierw jest łaska, inicjatywa Boga” – sprecyzował i podkreślił, że w tej kwestii Paweł nie jest teoretykiem, lecz świadkiem. „Ma świadomość tego, co to znaczy doświadczyć pojednania”.

Bp Greger przed otrzymaniem sakry biskupiej 27 listopada 2011 roku rezydował przez ponad 16 lat w bielskiej parafii pw. św. Pawła Apostoła.