Sobory powszechne w Kościele

Od tzw. Soboru Jerozolimskiego do dnia dzisiejszego odbyło się wiele zgromadzeń soborowych. Które z nich zostały uznane przez Kościół rzymsko-katolicki?

Kościół uznał za ekumeniczne, czyli powszechne, dwadzieścia jeden soborów. Możemy podzielić je na trzy grupy. Pierwsza to tzw. sobory Kościoła niepodzielonego, czyli przed wielką schizmą. Do tej grupy należy osiem soborów: Sobór Nicejski I (325), Sobór Konstantynopolitański I (381), Sobór Efeski (431), Sobór Chalcedoński (451), Sobór Konstantynopolitański II (553), Sobór Konstantynopolitański III (680), Sobór Nicejski II (787) oraz Sobór Konstantynopolitański IV (869). Drugą grupę stanowią sobory średniowieczne i mamy w niej dziesięć soborów: Sobór Laterański I (1123), Sobór Laterański II (1139), Sobór Laterański III (1179), Sobór Laterański IV (1215), Sobór Lyoński I (1245), Sobór Lyoński II (1274), Sobór Vienneński (1311–1312), Sobór Konstancjański (1414–1418), Sobór Bazylejsko–Ferrarsko–Florencko–Rzymski (1431–1445) oraz Sobór Laterański V (1512–1517). Ostatnią grupą są trzy sobory nowożytne: Sobór Trydencki (1545–1563), Sobór Watykański I (1869–1870) i Sobór Watykański II (1962–1965)[9]. Do ukształtowania się tego kanonu przyczyniła się lista Roberta Bellarmina z 1586 r., w której wymienia osiemnaście soborów[10].

Kościół prawosławny i Kościoły protestanckie odwołują się tylko do tych, które obradowały przed rokiem 1054, czyli przed Schizmą Wschodnią. Więc tylko siedem pierwszych soborów niepodzielonego Kościoła uznanych jest przez nich za sobory ekumeniczne. I one posiadają szczególny status. Pozostałe nie mają dla nich wiążącej mocy doktrynalnej i dyscyplinarnej.

Decyzje soborów powszechnych były wiążące dla całego Kościoła. Na nich wyjaśniano i rozwiązywano problemy istotne dla całego chrześcijaństwa. Sobory ekumeniczne były wyrazem komunii Kościołów. Gromadziły bowiem przedstawicieli wszystkich wielkich tradycji chrześcijańskich, aby bronić depozytu wiary przed zniekształceniami[11]. Uchwalone na nich dokumenty są podstawą naszej wiary, na nich niejako uformował się dogmat chrześcijański.