Gniew w Biblii

NABYWANIE REAKCJI
Jak rozpoznać te znaczenia, jak się ich nauczyć i zastosować? Księgi Przysłów i Syracha zawierają ważne wskazania dla naszych codziennych rozmów i relacji z drugimi. „Nie wiąż się z człowiekiem gniewliwym, nie obcuj z człowie­kiem porywczym; byś do dróg jego nie przywykł i nie zgotował pułapki na twe życie" (Prz 22, 24-25). Taka zbiorowa mądrość wytyczała codzienne zacho­wania w starożytnym Izraelu i wychowywała zarówno młodszych, jak i star­szych, by właściwie oceniali ludzi i sytuacje, a także odpowiednie i nieodpo­wiednie kulturowo zachowania.
Tradycje dotyczące modlitwy, postu, świątyni mogą być kolejnym źródłem wiedzy o postawach wyrażanych „emocjami" bądź „ciałem", odpowiadających określonym doświadczeniom wewnętrznym. „Uradowałem się, gdy mi powie­dziano: «Pójdziemy do domu Pana!»" (Ps 122,1). Radość, doświadczana przez ludzi żyjących w zgodzie, jest porównana do olejku spływającego po brodzie Aarona (Ps 133,1-2). Wydaje się, jakby ta radość znajdowała tu „cielesny" wy­raz. Historia pokazuje, że imię i osoba Heroda Wielkiego wzbudzały negatyw­ne emocje: strach, nienawiść, nieufność. Codzienne rozmowy wzmagały je, dzieci uczyły się od starszych uzewnętrzniać te uczucia. Stąd też można po­wiedzieć, że dana kultura warunkuje zachowania.
Jezusowe wystąpienie w świątyni było również złożoną reakcją, wypływa­jącą z wielu czynników, które przejął On z kultury, w jakiej się wychował: pro­rocki i symboliczny gest skierowany przeciwko szanowanej i wysoko cenionej instytucji, uczucie pozytywnego wstydu oraz inne emocje, jak gniew.

ZAKOŃCZENIE
Współcześnie na Zachodzie chętnie analizuje się wydarzenia i postacie biblijne z psychologicznego punktu widzenia. Jednak uczeni z krajów Trzeciego Świata ostrzegają, że psychologia zachodnia jest nauką monokulturową. Jest ona tak zakorzeniona w zachodnich wartościach, że może wprowadzać w błąd i często jest bezużyteczna w próbach zrozumienia innych kultur. Psychologia kulturo­wa pomaga czytelnikowi i interpretatorowi Biblii poznać złożoność doświad­czeń emocjonalnych oraz sposobów wyrażania emocji w krajach Bliskiego Wscho­du. Różnice są tak wyraźne, że z tej perspektywy można poznać naszych przodków w wierze na nowo, jakby po raz pierwszy.