Dzieje Apostolskie? Dzieje Jezusa!

Dzieje Apostolskie to piękna księga. Przede wszystkim to księga, która pokazuje, jak dzieło Jezusa kontynuowane jest przez Jego uczniów. Jak słowo Boże, zgodnie z obietnicą Jezusa, głoszone jest najpierw tam, gdzie rozgrywały się zbawcze wydarzenie, w Jerozolimie, całej Judei, potem w pobliskiej Samarii, a potem misja jego głoszenia rozszerza się na cały świat. Taki jest schemat Dziejów Apostolskich,  zapowiedziany zresztą w jednym z pierwszych tej księgi wersetów. To opowieść bez której trudno zrozumieć listy Nowego Testamentu, a która w pewnych swoich warstwach sięgać może do teologii wcześniejszej niż ta, którą, już jakoś przetrawioną, mamy u Ewangelistów. Chrześcijaninowi, zwłaszcza temu, który dziś zafascynowany bywa wizjami różnych reform, które Kościół powinien wdrożyć, nie sposób do niej nie sięgnąć.

Ukazał się właśnie kolejny, piąty już tom Katolickiego Komentarza do Pisma Świętego; komentarz do tej właśnie księgi. Jego autorem jest Wiliam S. Kurz SJ. Czy warto czytać? We wstępie do swojej pracy autor zwrócił uwagę na pierwsze zdanie Dziejów, gdzie, w dosłownym tłumaczeniu, w kontekście wzmianki o pierwszej, a teraz drugiej księdze św. Łukasza, padają słowa „co Jezus zaczął czynić i czego zaczął nauczać”. Znaczy – zwraca uwagę autor – to, co dzieje się w Kościele, jest kontynuacją misji samego Jezusa Chrystusa. To On żyjąc w Kościele działa w nim. A że Dzieje kończą się jakby trochę urwane, wzmianką o dotarciu św. Pawła do Rzymu, pokazano nam w ten sposób, że to dzieło nie zostało jeszcze skończone;  będzie kontynuowane. Podkreślmy: Chrystus będzie kontynuował przez Kościół swoje dzieło. Przyznać trzeba, że to przepiękne spojrzenie na łączność Chrystusa z Kościołem. Już tylko ta uwaga sprawia, że buduje się do autora komentarza zaufanie; tak, tego zawsze Kościół nauczał, tak widzi swoją misję w świecie; autor komentarza nie sprowadzi nas swoimi interpretacjami na manowce.

Koniecznie warto dodać: kolejny tom Katolickiego Komentarza do Pisma Świętego ma też wszystkie zalety tej edycji: znajdziemy w nim odnośniki do innych tekstów Pisma, nawiązujących jakoś do treści przedstawianych w konkretnym fragmencie. Znajdziemy informację o użyciu konkretnego fragmentu w liturgii i Katechizmie Kościoła Katolickiego. Znajdziemy krótkie wyjaśnienia dotyczące tła niektórych wydarzeń czy zjawisk – bardzo pomocne w  rozumieniu opowiadanej historii. Czasem temu samemu celowi służą zamieszczone w komentarzu mapki. Znajdziemy od czasu do czasu fragmenty komentarzy Ojców Kościoła do czytanych tekstów („Żywa Tradycja”) a także rozważania i zastosowanie praktyczne dla nich; ważne dla naszego chrześcijańskiego tu i teraz. Znaleźć tam można słowniczek, wyjaśniający mało obeznanym co trudniejsze pojęcia i – co bardzo ciekawe – indeks tematów duszpasterskich. Świetna pomoc dla przygotowujących wystąpienia na jakiś konkretny temat. I wspomnijmy jeszcze o jednym: gdzieniegdzie w przypisach znaleźć można bardzo ciekawe uwagi poczynione przez polską redakcję naukową tego wydania. Słowem – na pewno warto czytać Dzieje z tym komentarzem w ręku.