Fragment pracy magisterskiej "Obraz Chrystusa Pana i Nauczyciela w J 13, 1-20. Studium egzegetyczno-teologiczne." , który zamieszczamy za zgodą Autora.
Carlo Maria Martini w analizie tekstu Ewangelii św. Jana, a dokładniej jego trzynastego rozdziału stwierdził, że można podzielić go na pięć części zakończonych konkluzją76.
ww. 1-3: |
Bardzo uroczyste wprowadzenie |
||
ww. 4-5: |
Gest Jezusa |
||
ww. 6-11: |
Sprzeciw Piotra |
||
ww. 12-17: |
Ogólna hermeneutyka |
||
ww. 18-30: |
Mowa o zdrajcy |
||
|
ww. 18 -20: |
Wzmianka o tym, który zdradza i o tym, który będzie zdradzony |
|
|
ww. 21-30: |
Prawdziwe ujawnienie zdrajcy |
|
ww. 31-32: |
Konkluzja i przejście |
W omawianiu struktury tekstu warto zwrócić uwagę jeszcze na jedną propozycję, tj. strukturę zaproponowaną przez Salvatore A. Panimolle[77], który ukazuje, że tekst J13, 1-20 można podzielić na dwie części. Pierwsza (w. 1-11) obejmuje opis umycia nóg (w. 1-5) i dialog z Piotrem (w. 6-11), natomiast druga (w. 12-20) monolog Jezusa.
W opisie umycia nóg (gestu Jezusa) dwukrotnie pojawia się termin οιδα(wiedzieć, znać, rozumieć[78]), który ukazuje wiedzę, świadomość Jezusa w relacji do Ojca (w. 1.3), również dwukrotnie pojawia się mowa o wieczerzy (w. 2.4), a miłość Mistrza do swoich (w. 1) przeciwstawiona jest zdradzie jakiej dokonał jeden z uczniów (w. 2).
--------------------------------------------
[76] Zob. C. M. Martini, Ważny przypadek wiary, K. Potocka (tł.), Kraków 2006, s. 157-158.
[77] Por. S. A. Panimolle, Lettura pastorale del Vangelo di Giovanni. Volume III: Gv 11-21, Bologna 1984, s. 164-166.
[78] οιδα, w: Popowski, s. 420.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |