Wierzę, że będę oglądał dobra Pana w krainie żyjących [Ps 27 (26), 13].

Kraj mlekiem i miodem płynący, kraina szczęśliwości. Można by powiedzieć, że taki raj istniał na początku stworzenia. Ale po grzechu wszystko stało się inne. I ta ponura historia zataczałaby z pewnością coraz szerszy krąg, gdyby nie Boży plan zbawienia, w którym pojawił się Zwycięzca, dawca niekończącego się życia.

Psalmista jest przekonany, że będzie mu dane w przyszłości kontemplować piękno Bożego oblicza. Miejscem tej kontemplacji będzie „ziemia żyjących”, czyli miejsce wiecznej szczęśliwości, gdzie przebywa Bóg oraz ci, którzy za ziemskiego życia byli posłuszni Bogu, zachowywali Jego przykazania i wiedli życie pobożne. Dlatego trwają we wspólnocie z Bogiem i kontemplują Jego Boskie oblicze.

Odkrycie, że tylko Bóg jest jego światłem, zbawieniem i bezpiecznym schronieniem sprawia, że „kto trzyma ze Zwycięzcą, ten też zwycięży!” (bp Krzysztof Nykiel).

Myśl Leona XIV

Widzieć, nie przechodząc obojętnie, przerwać nasze gorączkowe zabieganie, pozwolić, aby życie drugiego człowieka, kimkolwiek jest, ze swoimi potrzebami i cierpieniami, głęboko poruszyło moje serce. (…) I w końcu miłość znajduje sobie przestrzeń, stając się silniejsza niż zło i śmierć (Homilia, Castel Gandolfo, 13.07.2025).