"Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”.

J 16,16-20

Czytając Pismo Św. coraz bardziej dostrzegam jak głęboko rozważane wersety prowadzące w doświadczenie samego życia w łączności z Jezusem ukazują inność w odbiorze tego co ze świata, a tego co Boże.

Jedni się smucą, bo tracą, ci drudzy się cieszą, bo materialnie zyskują , dla świata i doczesności zyskują. Są widoczni w swych osiągnięciach.
Jezus osiągnął hańbę Krzyża i radość prześmiewców i szyderców.

Dobro jednak czynione w Prawdzie, daje trwałe owoce. Potrzebują jednak czasu w dojrzewaniu. Radość w smakowaniu jest niepojęta, bo i ukryta:)

Jak dobrze się zadumać nad Prawdą, która nie jest osądzająca i krzykliwa.

Boże udziel nam widzenia w Twojej mądrości, byśmy nie błądzili.