Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukujesz w serwisie biblia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Greckie słowo pochodzące od czasownika „przychodzić do”. Oznacza nie-Żyda, który przyjął wiarę żydowską, dokonując tego formalnie przez poddanie się obrzezaniu, przez „obmycie odradzające” i przez ofiarę złożoną w świątyni.
Taka propozycja już na samym początku wydaje się niedorzeczna.
Ewangeliści wspominają o nim kilkakrotnie. To stamtąd tłumy ludzi szły za Jezusem.
W świecie semickim, a tutaj także w kręgu Starego Testamentu zwie się je wadi. To okresowe potoki, płynące w porze deszczowej – od października do lutego.
Jest to kraina górzysta, w czasach biblijnych obfitująca w pastwiska. Liczne groty dawały schronienie stadom owiec i pasterzom.
Była to potęga starożytnego świata. W świadomości historycznej narodu żydowskiego było to jednak miejsce niewoli.
Bogaty język, wspaniały styl, piękne obrazy, rozmaitość rodzajów literackich - to cechy jego dzieła.
To on w czasie najazdu Babilończyków wyniósł ze świątyni i ukrył na górze Nebo Arkę Przymierza.
Czytany w czasie dzisiejszej liturgii fragment Księgi Daniela stanowi jedną z najbardziej dojrzałych w Starym Testamencie refleksji o zmartwychwstaniu.
Ostatnia niedziela roku liturgicznego to dobra chwila, by czytając Księgę Daniela, zadumać się nad losem ludzkich potęg.
Lepiej niż oryginalnym być wiernym.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.