Prozelita

Zobowiązany był do zachowywania całego żydowskiego prawa (a tworzyły je elementy ściśle religijne, rytualne, obyczajowe i jurydyczne). Jednakże przy korzystaniu z prawa prozelita podlegał pewnym ograniczeniom.

Żydzi zabiegali o pozyskanie prozelitów, nieraz bardzo gorliwie. Ta misyjna postawa spowodowała, że słowo „prozelityzm” nabrało nieco negatywnego zabarwienia.

Echo tego znajdujemy w słowach Jezusa skierowanych przeciw uczonym w Piśmie i faryzeuszom. Piętnuje on powierzchowność i obłudę towarzyszącą zdobywaniu nowych współwyznawców (Mt 23,15).

Od prozelitów należy odróżnić „bojących się Boga” - w znaczeniu Boga Jahwe. Zwano ich także pobożnymi. Niektóre tłumaczenia używają określenia „bogobojni”. Tak nazywano nie-Żydów, którzy pociągnięci wiarą w jednego Boga, niewidzialnego Stwórcę nieba i ziemi, zachowywali niektóre przepisy prawa mojżeszowego (zwłaszcza religijne).

Dość liczni byli w krajach, gdzie mieszkali rozproszeni Żydzi.

Otwórz: Dz 2,11; 65; 13,43; 17,4.17