Słowa, gesty, lekceważenie, obojętność... Takie niewidzialne sztylety.
Imię proroka, nawet jeśli nie jest jego imieniem własnym, mówi wiele o jego roli.
Jest właściwie słowem pierwszym i fundamentalnym. Do kogo należy?
W Piśmie Świętym wiele różnorodnych duchów, zarówno dobrych, jak i złych, bez trudu ingeruje w codzienne życie istot ludzkich.
Nieszczęście chodzi parami. Podłość ludzka także. Taką współczesną patologiczną „parką” wydają się pośpiech i obojętność.
Księga Dziejów Apostolskich ma różnych bohaterów. Najłatwiej dostrzec tych ludzkich. Ale tak naprawdę jej bohaterem jest Duch Święty.
Co wybrać: bycie nieskrępowanym w popędach czy tłumienie ich?
„A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej”
Taka propozycja już na samym początku wydaje się niedorzeczna.
W maltretowanym Słudze Jahwe prorok widzi każdego, kto słucha i przyjmuje Boże orędzie.
Lepiej niż oryginalnym być wiernym.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.