Sam Jezus skutecznie opiekuje się naszymi modlitwami. A Duch Święty je poleruje, by były dostrojone do oczekiwań Ojca, który pragnie je spełnić.
Śpiewamy dziś psalm, który rozbrzmiewał w jerozolimskiej świątyni podczas wielkich uroczystości.
Czyż nie do bojowania podobny byt człowieka? Nie pędzi on dni jak najemnik? – te pytania postawił swym rozmówcom biblijny Hiob.
Wśród psalmów śpiewanych w czasie Mszy świętych przeważają pieśni pochwalne, pełne radości i uwielbienia Boga.
Ten obraz łączy dwie sceny, zwykle przedstawiane oddzielnie: zstąpienie Chrystusa do Otchłani, które nastąpiło po Jego śmierci a przed zmartwychwstaniem, oraz objawienie się zmartwychwstałego już Jezusa swojej Matce.
fresk, ok. 1320 r., Bazylika św. Franciszka, Asyż
W dziejach biblijnego Izraela istnieje przedziwne napięcie. Z jednej strony naród wybrany jest dziedzicem wielkich obietnic, a z drugiej jego losy wciąż znaczone są pasmem najazdów, klęsk i deportacji.
Pieśń, z której wybieramy dziś kilka strof, śpiewano w czasie uroczystej liturgii świątynnej, a także przy innych okazjach.
Psalm niedzieli Wniebowstąpienia Pańskiego jakby na tę właśnie okazję został kiedyś ułożony.
To jak z oglądaniem powtórki meczu: wynik już znamy.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na uroczystość Bożego Ciała roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
