Listy do Siedmiu Kościołów
Dialog Jezusa i Piłata.
„Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go” (Łk 10,33-34).
Jak robił to Mojżesz?
Ramiona Boga Ojca są otwarte nie tylko wtedy, kiedy wszystko w naszym życiu jest w porządku i kiedy możemy się pochwalić kolejnym odniesionym sukcesem. Są otwarte również wtedy, gdy cały świat wali się nam na głowę, a ból i cierpienie niemal wgniatają nas w ziemię (por. Łk 15,20).
W jaki sposób spojrzeć na kobietę jednocześnie atakowaną i sławioną? Kobietę, obecną na tysiącu obrazach? Kobietę, której relikwie rozsiane są w różnych miejscach? Kobietę, o której kolejni badacze Pisma Świętego napisali już wszystko? Ileż razy można wciąż na nowo sięgać do tych samych tekstów biblijnych w nadziei, że znajdziemy tam jakąś nowość?
Kogoś, kto z Nim po prostu będzie; kto będzie z Nim zaczynał i kończył każdy dzień; kto się Go nie zaprze, kiedy tak będzie wygodniej...
Najwyższe powołanie człowieka i sens Bożej paschy.
Zło wyrządzone przez nam równym boli. Wyrządzone przez tych "lepszych" wyjątkowo mocno demoralizuje.
Wdzięczność dzieje się w sercu człowieka, który ma świadomość obdarowania, a więc nie nosi w sobie poczucia samowystarczalności.
Czy zdajemy sobie sprawę, jak wiele nam Bóg dał? Tak? Nie? Sęk w tym, że nieraz to, co wydaje nam się normalne, wcale takie nie jest; cuda normą nie są.
Garść uwag do czytań na XXVIII niedzielę zwykłą roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
