Denar

Starożytne pieniądze to monety złote, srebrne, miedziane, brązowe. Istotna dla takiego pieniądza była waga monety.

Na terenie Palestyny nakładały się na siebie co najmniej trzy systemy monetarne. Grecki rozpowszechniony od czasów Aleksandra Wielkiego (IV w. przed Chr.). Rzymski - narzucony jakieś dwa wieki później. Lokalny - ten w wielu nieprzystających do siebie wariantach. Istniały monety żydowskie. Na nich zamiast wizerunku króla bądź cezara były symbole - np. owoc granatu, siedmioramienny świecznik.

Dla prawowiernego Żyda moneta z wizerunkiem człowieka była czymś wstrętnym (ale przecie pieniądzem). Denar był srebrną monetą rzymską o wadze ok. 3,8 grama. Drachma była jego greckim odpowiednikiem, nieco lżejszym. Była to uświęcona zapłata za dniówkę zwyczajnego robotnika. Istniały monety drobniejsze - obole, lepty asy.

Niektóre z nich są wspominane zwłaszcza przez Mateusza - który zanim został apostołem, był poborcą podatkowym. Większe wartości pieniężne podawano w talentach i minach. Miały swoje przeliczniki w denarach, ale pierwotnie oznaczały wagę kruszcu. Siła nabywcza ówczesnego pieniądza była oczywiście zmienna, a dziś trudna do określenia.

Otwórz: Mt 20, 1NN; Łk 15, 8nn.

«« | « | 1 | » | »»
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg