Bogacz i Łazarz (Łk 16,19-31)

Prawdziwa historia

Przypatrzcie się. Jezus nieustannie zachęca nas do zatrzymania się, do przypatrzenia się swojemu życiu. Historia bogacza i Łazarza jest takim kolejnym zaproszenie Pana do zatrzymania się i spojrzenia na czas swojego życia.

Przypowieść „o bogaczu i Łazarzu” (Łk 16,19-31) znajduje się tylko w Ewangelii Łukasza i jest jedną z najbardziej znanych przypowieści Jezusa. Ze wszech miar jest także charakterystyczną dla teologii trzeciej Ewangelii. Jej styl jest wybitnie Łukaszowy, zawiera też motywy i tematy, które są charakterystyczne właśnie dla Łukasza: uprzywilejowanie ubogich, kwestia nawrócenia, a szczególnie los człowieka po śmierci, który w świetle tej przypowieści polega na odwróceniu sytuacji za życia. Jest to prawdziwa przypowieść Jezusa, którą autor trzeciej Ewangelii włączył do swojego dzieła, gdyż dobrze wyrażała ona jego poglądy teologiczne.

Przypowieść Jezusa jest odpowiedzią na odwieczne pytania człowieka religijnego: Co stanie się w innym świecie? Czy naprawdę ci, którzy na tym świecie zażywali dostatku i radości, będą w dalszym ciągu radować się na tamtym, czy też nastąpi odwrócenie ról? Czy to prawda, że ten, kto używał na tym świecie, będzie cierpiał na tamtym, a kto cierpiał tu, tam będzie się cieszył? Czy zatem bogaty musi być zły?