Nowy Testament bez problemów

„Grzech, który ani w tym, ani w przyszłym życiu nie będzie odpuszczony”
(Mt 12, 31 n)

Wszyscy trzej synoptycy przekazują to bardzo groźne ostrzeżenie (por. Mk 3,28-30; Łk 12,10). Jego swoisty odpowiednik znajduje się również w teologii rabinistycznej, gdzie jest mowa o tym, że ani w tym, ani w przyszłym życiu nie będą odpuszczone wystąpienia przeciwko Torze Jahwe. Prawo Boże jest wyrazem także bardzo szczególnej działalności Boga. Tymczasem wiadomo, że według nauki Kościoła wszystkie grzechy mogą być odpuszczone.

Pytanie zasadnicze, na które czytelnik ostrzeżenia z Ewangelii szuka odpowiedzi, jest następujące: Dlaczego pewna kategoria grzechów nigdy nie może być darowana? W czym tkwi wyjątkowość tych wykroczeń? Co ogranicza znane przecież ze swej nieograniczoności miłosierdzie Boga?

Otóż niemożność owa wynika nie z ograniczoności miłosierdzia Bożego, lecz z samej natury bluźnierstw przeciwko Duchowi Świętemu. Są one w swej istocie odrzucaniem objawienia Bożego i przypisywaniem szatanowi Boskich mocy. Człowiek w ten sposób postępujący popada w taką zatwardziałość serca i zaślepienia umysłu, że wyłącza się sam definitywnie z zasięgu dobroczynnego oddziaływania Boga. Człowiek bluźniący przeciw Duchowi Świętemu podaje w wątpliwość właśnie to, co mogłoby spowodować darowanie jego grzechów. Darując wykroczenia Bóg musiałby przestać całkowicie respektować wolną wolę człowieka, gdyż człowiek sam nie jest w stanie zdobyć się na gotowość przyjęcia przebaczenia.

 

Spis treści :.