Dzieje Apostolskie - dzieje Kościoła, cz. III

Dzieje Apostolskie prezentują nam inną mentalność pierwszych chrześcijan.

I to od pierwszych wersetów tej księgi. Bo choć o działalności misyjnej w sensie ścisłym w Dz możemy mówić dopiero od momentu rozproszenia uczniów po mowie Szczepana. (rozdział 7), to już wcześniejsze rozdziały, które opisują rozrastanie się wspólnoty w Jerozolimie i Judei przekazują nam wyraźnie, iż członkowie pierwszej wspólnoty noszą w swoich sercach to przekonanie o potrzebie głoszenia Ewangelii jako pierwszego zadania. W pierwszych sześciu rozdziałach możemy wskazać na trzy takie wyraźne momenty. Pierwszym jest wybór następcy Judasza, gdzie Piotr Apostoł definiuje jakie cechy powinien posiadać apostoł. Spośród nich na pierwsze miejsce wysuwa się bycie świadkiem zmartwychwstałego Jezusa (por. 1,21-23). W ten sposób wyraża przekonanie, że pierwszym i podstawowym zadaniem Kościoła jest dawanie świadectwa, głoszenie Dobrej Nowiny o Jezusie.