Kapłaństwo w ekonomii zbawienia Starego Testamentu - Pięcioksiąg

W Starym Testamencie, poza kapłaństwem hierarchicznym, obecna jest także idea kapłaństwa powszechnego, która dotyczy całego Izraela. Naród wybrany został bowiem ukazany jako lud kapłański, który uczestniczył w poszczególnych czynnościach kultycznych, co odróżniało go od innych narodów. Księga Wyjścia podaje, że Bóg przygotowując Izraelitów do zawarcia przymierza zaprosił ich, by stali się Jego szczególną własnością, a w ten sposób będą uczestniczyć w wyjątkowy sposób w Bożych planach wobec całej ludzkości. W centrum zaproponowanego przez Boga nowego i wyjątkowego statusu Izraela znajduje się zapowiedź, że ten lud będzie dla Niego „królestwem kapłanów” (hebr. mamleket kōhănim) (Wj 19,6). Stwierdzenie to oznacza, że Izraelici są wezwani, aby na wzór kapłana, poprzez świadectwo własnego życia, pomagać innym poznawać Boga, dzięki przynależności i przylgnięciu do Niego.