Zasady tworzenia przypisów

d) Typ IV: rozwiązanie różnych skrótów (np. Jr. - od junior) i tytułów szla­checkich (itp.) lub partykuł związanych z nazwiskiem.
Przykład:
R.R. Melick Jr., Philippians, Colossians, Philemon (NAC 32), Nasłwille 1991, 335-369.
R.R. Melick Jr., (w przypisie)
Melick R.R., Jr., (w bibliografii)
P.D. Miller Jr., Deuteronomy, Louisville 1990.
P.D. Miller Jr., (w przypisie)
Miller P.D., Jr., (w bibliografii)
J. van der Ploeg, Les anciens dans l'Ancien Testament, w: Lex tua Veritas, Fs. H. Junker, Trier 1961, 175-191.
J. van der Ploeg, (w przypisie)
Ploeg J. van der, (w bibliografii)
G. von Rad, Die Priesterschrift im Hexateuch, Stuttgart 1934.
G. von Rad, (w przypisie)
Rad G. von, (w bibliografii)

e) typ V: gdy jest jeden autor.
Przykład:
J. Blenkinsopp, Isaiah 40 - 55. A New Translation with Introduction and Commentary (AB 19A), New York i in. 2002.
S. Hałas, Bóg jako „Ojciec miłosierdzia" (2 Kor 1,3). Biblijne powiązanie Bożego miłosierdzia z ojcostwem, VV 3 (2003) 163-179.
R.F. Melugin, The Formation of Isaiah 40 - 55 (BZAW), Berlin 1976.
CV. Camp, Wisdom and the Feminine in the Book of Powerbs (BLS 11), Sheffield 1985.

f) Typ VI: gdy jest 2-3 autorów, wtedy nazwiska oddzielamy myślnikiem („-"). Dopuszczalna jest też forma stosowania przecinków.
Przykład:
J. S. Kselmann - M. L.Barre, Księga Psalmów, w: KKB, 481-524.
M. Auerbach - M. Golias - M. Rezler, Gramatyka grecka, Warszawa 2000.
F. Brown - S.R. Driver - C.A. Briggs, The New Hebrew and English Lexicon, Peabody 1979.
W. Chrostowski - B. Strzalkowska, Feministyczna interpretacja Pisma Świętego, w: MKPŚ, 1726-1729.

g) Typ VII: gdy jest powyżej 3 autorów, wtedy po pierwszym autorze (redak­torze) dodajemy zwrot „i inni" w skrócie (i in.). Stosujemy polski odpowied­nik łacińskiego „et al".
Przykład:
Encyklopedia katolicka, red. F. Gryglewicz i in., Lublin 1985-.
J.C. de Moor in., A Bilingual Concordance to the Targam of the Prophets, Leiden - New York - Koln 1995-.
S. Amsler i in., I profeti e i libri profetici (PicEB 4), Roma 1987.
J. Friedrich i in. (red.), Rechtfertigung, Fs. E. Kasemann, Tubingen 1976.