I.4. Święta Katarzyna

Każdy chrześcijanin ma swój krzyż, czyli swoją miarę prób i doświadczeń, którym będzie poddany. „Błogosławiony mąż, który oprze się pokusie: gdy zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują” – przekonuje Apostoł Jakub (1,12).
Św. Katarzyna leży do grona błogosławionych w niebie, którzy zostali poddani próbie, wytrwali i otrzymali wieniec życia, stąd też – wpatrując się w jej przykład – warto zapytać:
* Jak należy rozumieć apel apostoła Piotra, który wołał: „[…] radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza…” (1 P 1,7)?
* Jak winniśmy reagować na informacje o prześladowaniach chrześcijan w środkach społecznego przekazu?
* Czy przyzywanie wstawiennictwa Świętych jest anachronizmem czy próbą domagania się „uzasadnienia tej nadziei, która w [nas] jest” (1 P 3,15)?

MÓDL SIĘ!

Której po całym świecie imię słynie,
Czyni ją sławną okrutne męczeństwo,
Sławy dodaje Bogu posłuszeństwo.
 
Kogóż nie zdziwi jak Boga wielbiła,
Gdy wszystek żywot  Jemu poświęciła,
A Bóg w nagrodę za odważne czyny,
Wsławił po świecie imię Katarzyny.
 
Ciebie za wiarę męczą torturami,
W koło wbitymi targają hakami,
Gdy się nad Tobą już dość napastwili,
Głowę od ciała mieczem oddzielili.
 
Teraz o Panno już w niebie godujesz,
Z Twoim Oblubieńcem wiecznie się radujesz,
Przez krótki żywot wiaryś dotrzymała,
A za to wiecznych rozkoszy doznała.
 
O Katarzyno, sprawże niech kochamy
Jezusa kochać w tym życiu serdecznie,
Aby po śmierci z nim cieszyć się wiecznie.

(Pieśń z parafii p.w. św. Katarzyny w Toszku; por. http://www.parafia-toszek.pl/)

Dodaj :.własną modlitwę zrodzoną ze spotkania z żywym Słowem.

ŻYJ SŁOWEM!

Dodaj :.twój dobry czyn, który zrodził się ze Słowa