I.4. Święta Katarzyna

Przyjęło się w tradycji chrześcijańskiej, że święci są opiekunami konkretnych grup zawodowych, np. górników, hutników, strażaków... Śląsk jako rejon silnie uprzemysłowiony zawsze potrzebował dobrze rozbudowanego transportu, zwłaszcza kolei żelaznej. Przedstawiciele tej profesji obrali sobie za patronkę starożytną męczennicę – Katarzynę Aleksandryjską. W ikonografii przedstawiana jest jako młoda niewiasta niezwykłej urody z nieodłącznymi atrybutami męczeństwa: kołem zębatym i mieczem. Kolejarzom koło zębate przypomina koła lokomotywy i wagonów.

CZYTAJ!
Mk 8,34-38

Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje!
Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je.
Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?
Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę?
Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi.

Dodaj :. odnalezione przez ciebie teksty paralelne do rozważanych fragmentów.

ROZWAŻ!

Kult młodej męczennicy z Aleksandrii rozwinął się wraz z popularnym średniowiecznym kultem „czternastu wspomożycieli”. Św. Katarzynę uważano za najpotężniejszą spośród tego grona. W średniowieczu propagowali jej kult benedyktyni z opactwa Monte Cassino, później zaczęły powstawać zgromadzenia zakonne (Rycerze Zakonu św. Katarzyny, Katarzynki), klasztory i bractwa pod jej wezwaniem. Uznawano ją za patronkę wielu instytucji, zawodów, stanów: od uniwersytetów (np. Sorbony, Eichstätt) i konfraterni literackich poczynając, a na adwokatach, kołodziejach, modystkach i szwaczkach kończąc. W XIX w. za patronkę obrali ją również kolejarze. W 1851 r., kilka lat po wybudowaniu linii kolejowej Mysłowice – Wrocław, kolejarze z Mysłowic ogłosili św. Katarzynę opiekunką pierwszych swoich związków zawodowych. Trzeba jednak pamiętać, że Święta z Aleksandrii jest nade wszystko wzorem czystości i niewinności oraz opiekunką w trudnych sytuacjach życiowych. Jej imię z gr. katharós oznacza „czysty, bez skazy”. Na Zachodzie przyjęła się łacińska forma jej imienia – Catharina, a na Wschodzie grecka – Ekatherinē (Aikatherinē).