Na 4 Niedzielę Adwentu C z cyklu "Wyzwania".
więcej »Chrzest w Jordanie zapowiada i przygotowuje chrzest Jezusa „w śmierci", umieszczając w ten sposób całe Jego życie publiczne pomiędzy dwoma chrztami.
Chrzest Jana ustanawiał ekonomię tylko tymczasową. Jest to chrzest jedynie wodą, będący przygotowaniem do chrztu mesjańskiego, który będzie udzielany w Duchu Świętym i w ogniu (Mt 3,11 paral.; Dz 1,5; 11,16; 19,3 n), spowoduje doskonałe oczyszczenie (por. Ps 51) i da początek nowemu światu. Perspektywy tego oczyszczenia zlewają się ostatecznie z konturami sądu. W rzeczywistości jednak dar Ducha Świętego, zesłany przez wywyższonego Mesjasza, będzie się różnił od sądu (Łk 3,16n paral.).
Przychodząc do Jana, by od niego otrzymać chrzest, Jezus poddaje się woli Ojca (Mt 3,14 n) i schodzi pokornie pomiędzy grzeszników. Jest On Barankiem Bożym, który w ten sposób bierze na siebie grzech świata (J 1,29.36). Chrzest w Jordanie zapowiada i przygotowuje Jego chrzest „w śmierci" (Łk 12,50; Mk 10,38), umieszczając w ten sposób całe Jego życie publiczne pomiędzy dwoma chrztami. To samo właśnie stwierdza Jan ewangelista, gdy mówi, że woda i krew popłyną z przebitego boku Jezusa (J 19,34n; por. 1 J 5,6-8) oraz gdy stwierdza, że Duch, woda i krew tworzą razem intymną jedność (1 J 5,6-8).
Otrzymany od Jana chrzest Jezusa został niejako ukoronowany samym zstąpieniem Ducha Świętego pod postacią gołębicy i uroczystym proklamowaniem z niebios przez Ojca Boskiego Synostwa Jezusa. Zstąpienie na Jezusa Ducha Świętego jest swoistą inwestyturą, zgodną z zapowiedziami proroków (Iz 11,2; 42,1; 61,1). Jest ono równocześnie zapowiedzią zesłania Ducha Świętego, czyli owej inauguracji chrztu w Duchu, dla całego Kościoła (Dz 1, 5; 11,16) i dla wszystkich, którzy do Kościoła wstąpią (Ef 5,25-32; Tt 3,5 nn). Uznanie Jezusa za Syna jest zapowiedzią synostwa przybranego wiernych, będącego udziałem w synostwie Jezusa i skutkiem daru Ducha Świętego (Ga 4,6). W rezultacie „chrzest w śmierci" ma doprowadzić Jezusa do zmartwychwstania. Tak więc otrzymując pełnię Ducha, Jego uchwalebnione człowieczeństwo stanie się „duchem ożywiającym" (1 Kor 15,45), przekazującym Ducha tym, którzy w Niego wierzą.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |