Czy Ewangelie są pewne? (3)

Chociażby nawet Ewangelie zostały zredagowane dość późno - co stanowi hipotezę najczęściej przyjmowaną - jest całkowicie możliwe wykazanie autentycznego charakteru słów Jezusa. Weźmy dwa przykłady:
U Mt 10,5-6 Jezus mówi do swoich uczniów: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela.
C. Tresmontant twierdzi, że obecność tego zdania w tekście pierwszej Ewangelii świadczy, iż została ona zredagowana przed rozejściem się Dobrej Nowiny w środowisku pogańskim, to znaczy przed rokiem 36. Ewangelista - ciągnie dalej autor - nigdy by się nie odważył napisać tego w tekście przeznaczonym dla pogan nawróconych na Ewangelie *.
Jeśli przyjąć znaną opinie, że Ewangelia Mateusza została stwo­rzona na długo po rozszerzeniu się nowej wiary wśród Samarytan i pogan, obecność tego zdania w rozdziale 10 pierwszej ewangelii świadczy o szczerości redaktora: ma odwagę przypomnieć słowo Chrystusa, któremu dalsze wydarzenia jakoby zaprzeczały.
Także u Mt 5,17-19 Jezus powiada do swoich uczniów: Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić [...] Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w króle­stwie niebieskim.
Tutaj również, jeśli uznać, że Ewangelia została zredagowana po roku 70, ponad dwadzieścia lat od Soboru Jerozolimskiego (w ro­ku 50), można stwierdzić w tym fragmencie dodatkową wskazówkę za szczerością ewangelisty.
Co bowiem w istocie dokonało się podczas Soboru Jerozolim­skiego? Zdecydowano nie zobowiązywać chrześcijan pochodzenia pogańskiego do obrzezania. A przecież obrzezanie nie stanowiło jednego z najmniejszych przepisów Prawa!
Gdyby redaktor ewangelii chciał „harmonizować" nauczanie Jezusa z obiegową praktyką Kościoła swoich czasów, to wstrzymałby się przynajmniej od przekazania tego słowa Jezusa. Albo też wyobraziłby sobie, że wypowiedź Chrystusa przemawiającego sposo­bem Proroków Starego Przymierza oznacza, iż obrzezanie serca było ważne w oczach Boga! Ale tego nie uczynił!
Oto podziwu godna szczerość ewangelistów, którzy przekazali nam nauczanie Mistrza, chociaż zdawało się z góry skazywać na niepowodzenie późniejsze decyzje Jego uczniów.

* Le Christ hebreu, s. 54, O.E.I.L., 1983.