"Sam Pan dom ci zbuduje" (Sm 7,13)

Dom, to nie tylko budowla. Dom to wspólnota, którą tworzą mieszkańcy. Nawet jeżeli mury runą, dom może przetrwać. Wiele rodzin straciło dach nad głową w najróżniejszych, tragicznych okolicznościach, ale mimo to rodziny trwają – bo dom to nie tylko mury i przedmioty potrzebne, aby egzystować.

Transmisja Mszy św. w 4. niedzielę Adwentu 2023

Bóg zamieszkał w swoim domu. I mieszka nadal. Bóg chce, żeby życie nasze było Jego domem. On ten dom buduje, ale nie robi tego na siłę. Zobaczmy, że przychodząc do Maryi nie staje się kimś, kto chce na siłę zawładnąć Jej życiem. Maryja pokornie odpowiada: „Niech mi się stanie według słowa Twego” (Łk 1,38). Maryja staje się zatem domem, w którym zamieszkał Bóg, kiedy stał się jednym z nas. Człowiek staje się domem Boga. Maryja jawi się nam jako uosobienie ludzkości pragnącej zamieszkania Boga na ziemi. Maryja staje się uosobieniem wspólnoty Kościoła, w której na zawsze zamieszkał Bóg.

Dzisiaj wchodzimy w celebrację Narodzenia Pańskiego, obchodząc zarazem jubileusz 800-lecia pierwszej szopki. Zbudowanie przez św. Franciszka żłóbka w czasie wyjątkowych świąt w Greccio to nie tylko pomysł. To, co zrobił św. Franciszek to wynik jego głębokich doświadczeń w życiu duchowym. Był taki moment w jego życiu, kiedy tak jak Maryja powiedział Bogu jasne i konkretne „tak”. Postanowił radykalnie zmienić swoje życie i pozwolił Bogu zbudować w nim dom. W tym domu zamieszkały: wiara, nadzieja, miłość, pokój, sprawiedliwość, cichość, pokora…

Zamieszkał w tym domu Jezus Chrystus. To nie był dom na chwilę. To nie był hotel, do którego gość przyjeżdża i po jakimś czasie wyjeżdża. To był dom, w którym się wspólnie żyje. Trudno się nie dziwić, że tak głębokie doświadczenie Franciszka – doświadczenie budowy przez Boga domu z jego życia – doprowadziło go do bardzo głębokiego przeżycia tajemnicy Bożego Narodzenia. Budowa szopki bowiem to nie tylko scenka z Betlejem, to nie tylko emocje i sentymenty. Żłóbek, na który możemy patrzeć, to nasz dom, to nasze życie.

Dom jest taką przestrzenią, w której buduje się i pielęgnuje relacje. Bóg buduje dom, ale tak wiele od każdego z nas zależy. Nasze polskie tradycje, takie jak dzielenie się opłatkiem, składanie życzeń, pomoc potrzebującym, jednanie się sprawiły, że właśnie w Wigilię Bożego Narodzenia wiele rodzin dokonało w swoich domach najpoważniejszych remontów życia osobistego i rodzinnego. Kiedy św. Franciszek przeżywał swoje nawrócenie i wszedł do kościółka na modlitwę, zadał Bogu pytanie: „Panie, co chcesz, abym Ci uczynił”. Usłyszał w odpowiedzi, żeby odbudował Kościół. Nie o ściany, podłogę i sufit chodziło, lecz o dom, którym jest wspólnota. Może dzisiaj powinniśmy jako Kościół razem ze św. Franciszkiem zapytać: „Panie, co chcesz abyśmy Ci uczynili”.