Betania po drugiej stronie Jordanu

W jednej mieszkali Jego przyjaciele - Maria, Marta i Łazarz. Druga, nazywana w Biblii „Betanią po drugiej stronie Jordanu”, położona była po wschodniej stronie rzeki, niedaleko Jerycha. Najprawdopodobniej właśnie tu Jan Chrzciciel udzielał chrztu, wzywając do nawrócenia.

Według Teodozjusza, „w miejscu, gdzie Pan był ochrzczony, znajduje się marmurowa kolumna, a na kolumnie zawieszono żelazny krzyż. Jest tu także kościół Jana Chrzciciela, który wybudował cesarz Anastazy”. Dzisiejsi pielgrzymi natrafią w Betanii na stanowisko archeologiczne, w którym odkrywane są szczątki dawnego kościoła. Przez wieki tradycja ukazywała to właśnie miejsce jako „chrzcielnicę” dla Jezusa.

Odkrycia z 1996 r. stały się znacznym przyczynkiem do rozwoju tej hipotezy. Przedmioty znalezione w czasie wykopalisk, a wśród nich ceramika i monety, potwierdzają, że teren był zamieszkały w czasach Chrystusa i Jana Chrzciciela.

Tuż obok przepływa naturalny potok, zwany obecnie Wadi al-Charrar, utożsamiany z biblijnym potokiem Kerit, gdzie Eliasz znalazł schronienie przed gniewem Achaba i Izebel. Betanię po drugiej stronie Jordanu owiewają liczne legendy.

Jedna z nich opowiada o św. Marii Egipskiej, która wiodła rozwiązłe życie w Aleksandrii, jednak nawróciła się podczas pielgrzymki do Jerozolimy. W czasie modlitwy usłyszała głos Matki Bożej: „Przekrocz Jordan, a tam znajdziesz wytchnienie”. Po przejściu na wschodni brzeg rzeki 47 lat oddawała się modlitwom i postom. Jawnogrzesznica stała się ascetką. To dobre miejsce duchowego wytchnienia.