Kto się napił starego, nie chce potem młodego – mówi bowiem: „Stare jest lepsze” (Łk 5,39).

Jezus przestawia w sposób symboliczny obraz tego, że Jego nowe nauczanie (Ewangelia, Nowe Przymierze) nie pasuje do starych form religijności (Prawo Mojżeszowe, Stare Przymierze). Tak więc stary porządek zostaje wraz z nauczaniem Pana zastąpiony nowym porządkiem. Problem jednak w tym, że do zmiany myślenia wiedzie zwykle długa droga. Powód? Ludzie, którzy są przyzwyczajeni do starego sposobu życia, dawnych zasad i tradycji często nie chcą przyjąć czegoś nowego, nawet jeśli nowe jest lepsze. Mówią: „Stare jest lepsze”, bo to znają, rozumieją, czują się z tym bezpiecznie. Podobnie jak faryzeusze i nauczyciele Pisma nie chcieli zaakceptować nauki Jezusa, bo była zbyt nowa, zbyt rewolucyjna, burzyła znany im porządek religijny.

Jezus pokazuje, że opór wobec zmiany nie wynika z racjonalnych przesłanek, ale z przyzwyczajenia i komfortu. Ludzie wolą to, co znane, nawet jeśli nowe przynosi prawdę, wolność i życie. Aby kroczyć za Jezusem warto przekraczać trudności, czyli otwierać umysł i serce na działanie Ducha Świętego, który czyni wszystko nowe. Albowiem nie da się żyć Ewangelią na co dzień, trzymając się kurczowo jedynie przeszłości, nawet jeśli jest ona niedoskonała.

Myśl Leona XIV

Jesteśmy uczniami Chrystusa. Chrystus idzie przed nami. Świat potrzebuje Jego światła. Ludzkość potrzebuje Go jako pomostu, by mógł do niej dotrzeć Bóg i Jego miłość (Pozdrowienie wiernych na pl. św. Piotra, 8.05.2025).