Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim (Mt 8,11).

Adwentowa droga nadziei w kierunku Betlejem prowadzi nas do niebieskich skarbów. Żeby ta nasza wędrówka była owocna, musimy mieć nie tylko świadomość celu, ale również przeszkód i niebezpieczeństw, jakie na nas czyhają.

Na tej drodze potrzebujemy nieustannie wsparcia. Tę prawdę rozumiał setnik z dzisiejszej Ewangelii. On rozpoznał w Jezusie z niecierpliwością oczekiwanego przez naród wybrany Mesjasza. Jezus zachwycony i zadziwiony jego wiarą dokonał cudu uzdrowienia.

Kościół włączył słowa setnika w sprawowanie sakramentu Eucharystii, jako modlitwę przed Komunią Świętą. Przez nie wyrażamy świadomość swojej grzeszności i zawierzenie siebie Jezusowi, który ma moc nas uleczyć tych, którzy podążają w pielgrzymce wiary do domu Ojca. Pomyślmy, kogo, podobnie jak setnik, możemy powierzyć Jezusowi? Kto potrzebuje naszego wsparcia, modlitewnego orędownictwa u Boga?

Myśl dnia

Od dnia Zesłania Ducha Świętego, w którym Kościół, Lud Nowego Przymierza, rozpoczął swoje pielgrzymowanie ku ojczyźnie niebieskiej, Najświętszy Sakrament niejako wyznacza rytm jego dni, wypełniając je ufną nadzieją (Ecclesia de Eucharistia, 1).

domon16 Paweł Bębenek - Przyjdź Panie Jezu