GAMALIEL

(hebr., „Boże wynagrodzenie")
1. Szanowany przez wszystkich faryzeusz i członek Sanhedrynu, który radził wypuścić na wolność apostołów (Dz 5,34-39) i uczył Pawła Prawa żydowskiego (Dz 22,3). W literaturze Rabinackiej Gamaliela nazywa się Gamalielem I lub Starszym. Szczytowy okres jego działalności przypadał na połowę I w. po Chr. Zachowało się o nim bardzo mało informacji. Pirke Abot, wchodząca w skład Miszny judaistyczna lista książąt i patriarchów, wymienia go po Hillelu.

2. Gamaliel II (przełom I i II w. po Chr.) był przywódcą rabinackiego zgromadzenia, które zebrało się po zburzeniu świątyni w 70 r. po Chr. Jemu i jego poprzednikowi, Jochananowi Ben Zakajowi, przypisywano wiele zmian, które wprowadzono cło judaizmu po utracie świątyni i kapłaństwa w 70 r. po Chr.

(za: EB)