– Jezus w momencie największej ciemności wyznaje, że Bóg jest z nim – mówił ks. Krzysztof Wons SDS.
Ciemności życia i jego duże niekiedy ograniczenia nie są przeszkodą dla Ducha Świętego.
Ileż z proroctwa Izajasza dowiadujemy się o Nim, napełnionym Duchem Świętym uzdrowicielu ślepych, przewodniku mieszkających w ciemności…
Obecność Ducha Bożego stanowi nadzieję i moc do przechodzenia z ciemności grzechu do światła łaski.
Śmierci Jezusa towarzyszyły tajemnicze „znaki": ciemności, zasłona w świątyni rozdarta na dwie części, otwarcie się grobów, powstanie umarłych...
Jezus zwycięża, a my możemy zwyciężać w Nim i z Nim nasze lęki, ciemności, bezradność i duchowe strapienia.
Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła! Ładnie powiedziane...
Dobry owoc nie jest położoną na tacy oczywistością. Rodzi się pośród lęków, niepewności, wielkiej ciemności...
Oczekiwanie wymaga wysiłku, uporu i wytrwałości. Wypatrywać w ciemności, dniami i tygodniami, iskierki światła w tunelu...
Jeśli nie pozwalam Chrystusowi oświetlić wszystkich moich ciemności, to mogę mieć w sobie coś z antychrysta.
Żyjmy tak, by w dzień sądu nie musieć się wstydzić.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na I niedziele Adwentu roku A z cyklu "Biblijne konteksty".
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
