Naaman się zreflektował. Wybrał łaskę. Został uzdrowiony. Ludzie w synagodze ją odrzucili... Z czym zostali?
Święty Paweł to wyjątkowa mieszanina dumy i miłości. Dumy z pełnionej posługi i szczerej miłości do swoich „dzieci”.
S. Judyta Pudełko i o. Piotr Kropisz w kolejnym odcinku cyklu o Ewangelii wg. św. Łukasza.
Ta radość, to szczęście, ta duma z przynależności do Jezusa, z bliskości z Nim jest dostępna dla każdego.
Bóg nas odsłania i osłania zarazem, z dumą pokazuje nas innym i nie narusza naszych granic.
Kiedy słyszymy dzisiaj o prawie wypisanym w naszych sercach, „w głębi jestestwa”, powinno nas to napełniać nadzieją i dumą.
Nie zawsze można zmienić czyjś upór trwania przy swoim, zamknięcie, dumę człowieka przekonanego o swej wartości i niezależności.
W przyglądającym się nam codziennie Bogu nie ma chęci przyłapania nas na gorącym uczynku – a jest duma ze swego.
Dla bliźniego trzeba oddać nie tylko pieniądze, czas, swoją dumę, świętą rację czy swoje ambicje. Trzeba oddać wszystko.
To zaskakujące, o ilu podziwianych, słuchanych, znanych na przestrzeni całych tysiącleci możemy powiedzieć z dumą – „to jeden z naszych”. Tak, mamy znajomości.
Przecież słabi jesteśmy.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.