Nie odbieraj moim ustom słowa prawdy, bo ufam Twoim wyrokom (Psalm 119).
Liturgia sięga dziś do przepięknego psalmu. Warto przeczytać z Biblii cały jego tekst.
Święty Jan Paweł II komentuje Psalm 147, wysławiający Pana "leczącego złamanych na duchu".
Psalm 66 (65) podejmuje wątek radości i wdzięczności: "Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie!".
Sięgamy dziś po najkrótszy z psalmów – jedna czterowierszowa strofa poprzedzona zawołaniem „alleluja!”.
Śpiewamy dziś psalm, który rozbrzmiewał w jerozolimskiej świątyni podczas wielkich uroczystości.
Psalm niedzieli Wniebowstąpienia Pańskiego jakby na tę właśnie okazję został kiedyś ułożony.
Czym są psalmy? Bożą poezją? Szkołą modlitwy? Utworami objaśniającymi złożoność egzystencji i niosącymi pocieszenie?
Jeden z ciepłych, pogodnych, prześwietlonych wiarą psalmów. Potrzebne były Dawidowi. Potrzebne są i dzisiaj.
W Księdze Psalmów czytam: "Obracasz w proch człowieka". Mocna skarga. Przemijanie - to nasz los.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.