Jak do tej pory nie mieliśmy po polsku pełnej Biblii Greckiej, tak ważnej dla chrześcijan.
Kościół w sposób instytucjonalny, a poszczególni chrześcijanie w sposób indywidualny, dostrzegali ludzi chorych i cierpiących.
Od samego początku chrześcijanie, zwłaszcza w osobach ich zwierzchników, byli świadomi i dostrzegali tajemnicę Kościoła.
Który z psalmów jest modlitwą grzeszników i do dziś towarzyszy pokutnym obrzędom żydów i chrześcijan?
Dla Izraelitów centrum życia była Arka Przymierza. Dla chrześcijanina powinna nim być Eucharystia.
Chrześcijanin jest tym, który doświadczył Bożego błogosławieństwa. Dlatego dzieli się nim z innymi.
Wątpliwości św. Tomasza Apostoła były w każdej epoce motywem rozpoznawalnym dla wszystkich chrześcijan.
Dawać dobro nie spodziewając się niczego prócz odpłaty w niebie w zamian – to droga chrześcijanina.
Chrześcijanin to człowiek zapatrzony w niebo. Inaczej nie podniesie się, nie obmyje, nie pójdzie dalej.
Co ma na myśli św. Paweł, gdy mówi o opieczętowaniu chrześcijanina Duchem Świętym?
Tajemnica może u jednych budzić ciekawość, chcieć poszukiwania, u innych – zniechęcenie, bo droga do jej poznania jest długa.
Rozumem nie potrafimy ogarnąć istoty Boga. Wiemy za to, rozumiemy, kim jest dla nas, jaki jest dla nas.
Garść uwag do czytań na święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana roku B, z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.