Qumran

Qumran to osada w pobliżu Morza Martwego, na północno-zachodnim jego brzegu. W pobliżu odnaleziono liczne starożytne rękopisy. Stanowiły niegdyś dużą bibliotekę.

Od roku 155 przed Chrystusem aż do 68 po Chrystusie zamieszkiwali tam Żydzi surowo przestrzegający przepisów prawa mojżeszowego i tradycji rytualnych. Kierowali się starożytnym kalendarzem słonecznym, nie uznawali świątyni z kamienia, podtrzymywali niektóre szczególne koncepcje teologiczne.

Dostrzegamy wiele podobieństw między nimi a sektą esseńczyków (znaną z opisów Flawiusza). Na ich archeologiczny ślad trafiono przypadkiem. Wywołało to wielkie zainteresowanie badaczy, historyków, teologów.

Odkryto wspomnianą wielką bibliotekę ulokowaną w sąsiadujących z klasztorem grotach. Wśród tekstów są hebrajskie teksty Biblii i apokryfów, greckie przekłady, własne teksty qumrańczyków. Sporo z nich zachowało się w dobrym stanie.

Rękopisy qumrańskie stanowią ważne źródło dla poznania tekstów Starego Testamentu, ale rzucają także wiele światła na treść Nowego. Ukazują też istnienie w tamtych czasach religijnego nurtu innego niż faryzeizm.