Początki Kościoła

3. Kontekst Ewangelii J 20,19-31

Wydarzenia opisywane w Ewangelii tej niedzieli mają miejsce w dzień zmartwychwstania, po owym bieganiu do grobu kobiet, Piotra i Jana oraz tydzień później (scena z Tomaszem).

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.

A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».

A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».

Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

4. Warto zauważyć

Zmartwychwstanie Jezusa kompletnie zmieniło jego uczniów. Przed śmiercią Jezusa nie do końca rozumieli Jego nauczanie. W dniu śmierci zwątpili. I pewnie wróciliby do swoich zajęć, gdyby nie zobaczyli Zmartwychwstałego. To wydarzenie nadało ich wcześniejszej formacji zupełnie nowy sens.

• Jezus pojawia się wśród swoich uczniów mimo zamkniętych drzwi. Ważne świadectwo na temat tego, jak wyglądać będzie ciało człowieka po zmartwychwstaniu .Trzeba jednak koniecznie zauważyć, że jednocześnie ciało Jezusa nosi po tygodniu ślady męki (Tomasz ma sprawdzić rany), a potem jeszcze Jezus swoich uczniów pyta o jedzenie. Mimo przechodzenia przez zamknięte drzwi Jezus ma realne ciało.
   
• Jezus daje Kościołowi władzę zatrzymywania i odpuszczania grzechów. Czy odnosi się to tylko do chrztu? Choć egzegeci trochę przed takim tłumaczeniem się wzdrygają, można w tej scenie widzieć początek sakramentu pokuty. Bo żeby odpuszczać, ale i zatrzymywać grzechy, trzeba chyba mieć jasne kryterium, kiedy postąpić tak, a kiedy inaczej; trzeba rozpoznać duchową dyspozycję proszącego o przebaczenie.
   
• Św. Tomasza należy błogosławić za jego niedowiarstwo. Bo dzięki niemu nam wszystkim łatwiej uwierzyć, że nie idziemy za jakimiś mrzonkami. Chłop twardo stąpał po ziemi. Jeśli ktoś nie dowierza egzaltowanym kobietom, jemu może uwierzyć już znacznie łatwiej. Ciągle jednak powinniśmy pamiętać o tym, o czym pisałem przy okazji pierwszego czytania: nie tylko pusty grób, nie tylko spotkania ze Zmartwychwstałym, ale i doświadczenie mocy Bożej niosło potem uczniów Jezusa...

5. W praktyce

• Pierwszych chrześcijan przyciągał do grona uczniów entuzjazm tych, którzy uwierzyli. Owszem, był spowodowany także cudami, jakie wokół nich się działy, ale przecież także ich radykalną postawą, gdy decydowali się dzielić swoimi majątkami. Jeśli jesteśmy smutnymi chrześcijanami, ledwo przekonanymi do Chrystusa, nic dziwnego, że nie potrafimy pociągnąć innych. "Przestań się lękać" - mówił w Apokalipsie Jezus do Jana. To ważny apel także do nas, chrześcijan XXI wieku...
   
• Trzeba się zgodzić na Tomaszów. Szukanie racjonalnych argumentów za wiarą może nie jest postawą zawsze chwalebną, ale to chyba jednak uczciwe stawianie sprawy. Jezus nie miał wielkich pretensji o brak zaufania do samych tylko słów świadków.