Apostołowie i Niewierny Tomasz (J 20,19-29)

Komu odpuścicie

Dziękuję Ci Panie za dar sakramentu pokuty i pojednania. Dziękuję, że mogę przychodzić, by być bliżej Ciebie. Dziękuję, że w tajemnicy sakramentu pojednania oczyszczasz mnie z grzechów i napełniasz mnie łaską do czynienia dobra. Bądź uwielbiony Panie za świętą spowiedź. Bądź uwielbiony za dar wspólnoty Kościoła, gdzie Ty dokonujesz mojego oczyszczania. Bądź uwielbiony za kapłanów, którzy  mnie z Tobą jednają. Proszę napełniaj kapłanów mądrością Ducha Świętego, by mnie prowadzili, by wskazywali mi właściwe drogi

Proszę Cię też Panie, o dar wiary – wiary, że Ty rzeczywiście działasz. O dar wiary, że potrzeba mi często i solidnie przystępować do sakramentu spowiedzi. Pani tak rzadko i tak pobieżnie czasami przystępuję do tronu miłosierdzia Twojego. A Ty pragniesz mnie przemieniać, a Ty pragniesz mnie wspomagać. Daj mi Panie łaskę dobrej spowiedzi.

W Kościele

Panie, Ty jesteś obecny we wspólnocie Kościoła. W Kościele jesteś obecny w tajemnicy Swojego Słowa, w tajemnicy Najświętszego Sakramentu. Proszę – Panie przymnóż mi wiary. Proszę Panie spraw, bym uwierzył, że Ty pragniesz do mnie mówić w Swoim Słowie, że Ty pragniesz by mógł Cię dotykać w Eucharystii. I przepraszam za moje niedziele, gdy Ty jesteś na tak dalekim miejscu. Przepraszam, że ważniejszym staje się wypoczynek, wyjazd, tak często zakupy. Tak mało czasu by się w Ciebie wpatrywać.

Bądź uwielbiony Ty, który pragniesz mi siebie dawać. Bądź uwielbiony Ty, który czekasz na mnie w Słowie – w Biblii, który czekasz na mnie w tajemnicy Eucharystii. Bądź uwielbiony i daj mi dar łaski wiary, bym prawdziwie w Ciebie uwierzył. Daj, bym z Tomaszem mógł zawołać: „Pan mój i Bóg mój”!.

Modlitwa na zakończenie medytacji

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli” (Ef 1,3-5).