Publiczna działalność Jezusa

W zamyśle św. Łukasza działalność Jana Chrzciciela kończy się. Następuje chrzest Jezusa i rozpoczyna się Jego publiczna działalność. Działalność Mistrza z Nazaretu ma trzy części: Galilea, droga do Jerozolimy i Jerozolima. Czy zatem struktura Ewangelii Łukasza jest historyczna czy tylko teologicznym zamysłem Łukasza.

Ewangelia wg św. Łukasza to specyficzne dzieło. Jej autor kreśląc dzieje zbawienia, którego dokonał Jezus Chrystus nadaje tym dziejom charakterystyczną budowę, przez którą wyraża teologię. Łukasz przekazuje prawdziwe, historyczne dzieje Jezusa Chrystusa. Dzieje te są dla niego sposobnością by przekazać nam niezwykle ważne wskazania. Pamiętać trzeba o celu jaki sobie postawił autor trzeciej Ewangelii. Łukasz bowiem pisze swoje dzieło do Teofila, aby ten mógł się przekonać o całkowitej pewności nauk (Łk 1,4). Adresat – którym przecież jest każdy z nas – zna Dobrą Nowinę. Potrzebuje jednak pouczenia, by móc się przekonać. Łukasz pragnie sprawić, by każdy z nas zdobył całkowitą pewność wiary.

Łukasz starał się „ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas” (Łk 1,1). Oznacza to, że głównym celem swojego dzieła uczynił napisanie prawdziwej historii Mistrza z Nazaretu. Potwierdzeniem tego są słowa ewangelisty o tym, że postanowił zbadać wszystko dokładnie, opierając się na świadectwie bezpośrednich, naocznych świadków (Łk 1,2-3).

Swojemu dzieło ewangelista nadaje charakterystyczną budowę. Pamiętajmy jednak, iż Łukasz opisuje prawdziwe i historyczne wydarzenia. Pierwsze dwa rozdziały można określić mianem wprowadzenia. Dalej, opis misji Jana i początek misji Jezusa (Łk 3,1 – 4,44) wprowadzają nas w tajemnicę „Wydarzenia Jezusa Chrystusa”. Wydarzenia w Nazarecie (Łk 4,16-30) oraz w Kafarnaum (Łk 4,31-44) rozpoczynają publiczną działalność Jezusa, którą Łukasz ukazuje niejako w trzech częściach.