Ofiara Abrahama

Autor: Andrea d'Agnolo di Francesco, zwany Andrea del Sarto, malarz włoski, ur. 1486 we Florencji, zm. 1530 we Florencji

Andrzej od Krawca
Andrea del Sarto naprawdę nazywał się Andrea d'Agnolo di Francesco. Ponieważ jednak jego ojciec był znanym florenckim krawcem, nazywano go Andrzej od Krawca (Andrea del Sarto).
Uważany jest za jednego z najwybitniejszych artystów pełnego renesansu. Wzorował się na Leonardo da Vinci, od którego przejął harmonię kompozycji oraz bezbłędny rysunek i na Michale Aniele, którego wpływowi zawdzięcza ekspresję swych dzieł. Był najlepszym kolorystą włoskim spośród artystów tworzących poza Wenecją. Oprócz rodzinnej Florencji pracował także w Paryżu.

Dramatyczna scena
Temat dzieła został zaczerpnięty ze Starego Testamentu. Bóg, chcąc wypróbować lojalność Abrahama, nakazał mu złożyć ofiarę z jego syna Izaaka. Izaak był wówczas jedynym synem sędziwego patriarchy. Zrozpaczony Abraham postanowił wypełnić nakaz Boga. Kiedy miał zadać śmiertelny cios powstrzymał go anioł, wskazując na baranka, którego patriarcha winien złożyć w ofierze zamiast swego syna.
Ta dramatyczna scena często była przedstawiana przez artystów. Na obrazie Andrei del Sarto Abraham lewą ręką przytrzymuje syna na ofiarnym ołtarzu, a prawą mocno ściska nóż. Pełne bólu i lęku twarze Abrahama i Izaaka przełamują konwencje tradycyjnego malarstwa renesansowego i są już zapowiedzią manieryzmu, stylu przejściowego między renesansem i barokiem.

Anioł i baranek
Artysta przedstawił chwilę, w której z nieba nadszedł ratunek dla Abrahama i jego syna. Koło głowy patriarchy pojawia się anioł, który palcem wskazuje na baranka błąkającego się koło ołtarza. Zaskoczony Abraham obraca głowę w kierunku anioła. Z jego twarzy nie zniknął jeszcze ból. Decyzja Boga dopiero za chwilę do niego dotrze. Przerażony Izaak nie zdaje sobie sprawy z tego co się dzieje. W tle po prawej stronie u dołu obrazu widzimy leżącą postać. Jest to prawdopodobnie rozpaczająca Sara, małżonka Abrahama i matka Izaaka.