3. Przyjaciel nasz – ŁAZARZ

13 Jezus jednak mówił o jego śmierci, a im się wydawało, że mówi o zwyczajnym śnie. 14 Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł, 15 ale raduję się, że Mnie tam nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli. Lecz chodźmy do niego. 16 Na to Tomasz, zwany Didymos, rzekł do współuczniów: Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć [...] 38 A Jezus ponownie, okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień. 39 Jezus rzekł: Usuńcie kamień. Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie. 40 Jezus rzekł do niej: Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą? Usunięto więc kamień. 41 Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał. 42 Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. 43 To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz! 44 I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić

Rozważ!
Kolejna scena ma miejsce w Betanii, tuż pod Jerozolimą, po drugiej stronie Góry Oliwnej. Jezus odwiedzał często to miasteczko ze względu na chorego Łazarza, któremu chciał objawić miłość Ojca.

Samo imię Łazarza kryje w sobie tajemnicę tej miłości: El-azar, "Bóg przychodzi z pomocą". Jezusowa przypowieść o bogaczu i Łazarzu (Łk 16,19-31) wyraża głęboką prawdę o miłosierdziu. Teraz, w obliczu bliskiej Paschy, Jezus pragnie objawić nad grobem Łazarza samą istotę ewangelii: miłość mocniejszą od śmierci (por. Ps 30).

Grób przywalony kamieniem to symbol królestwa śmierci, która "rozpanoszyła się od Adama" (Rz 5,14). Ale nowy Adam, Chrystus, jest zmartwychwstaniem i życiem? (J 11,25). Mocą, która wydobywa z grobu nawet cuchnące już ciało, jest darmowa miłość Boga, objawiona w Synu: "Tak Bóg umiłował świat..." (J 3,16).

Łazarz otrzymał od Jezusa tytuł przyjaciela (filos). Taki tytuł nadawali królowie zasłużonym dworzanom na znak szczególnego wyróżnienia (por. Łk 23,12; J 19,12). Jezus, nazywany "przyjacielem celników i grzeszników" (Mt 11,19), przynosi wszystkim zaproszenie do Królestwa życia: "Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynicie to, co wam przykazuję" (J 15,14). Na uczcie w Betanii (J 12,1n) Łazarz przywrócony do życia będzie świadkiem miłości.

• O jakiej przyjaźni możemy powiedzieć, że trwa "aż do grobowej deski"?
• Czy doświadczyłem pomocy Bożej – przyjaźni Jezusa w sytuacji trudnej?
• Jakich przyjaźni doświadczył Jezus w swoim ziemskim życiu?
• Jak rozumiem słowa Psalmisty: "Sławić Ciebie będę, Panie, bo mnie wybawiłeś i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie"?

Przyślij swój komentarz

Módl się!
Chrystus jest wszystkim dla nas.
Jeśli chcesz wyleczyć rany, On jest lekarzem.
Jeśli pali cię gorączka, On jest źródłem.
Jeśli cierpisz z powodu niegodziwości, On jest sprawiedliwością.
Jeśli potrzebujesz pomocy, On jest siłą.
Jeśli pragniesz nieba, On jest drogą.
Jeśli boisz się śmierci, On jest życiem.
Jeśli boisz się ciemności, On jest światłem.
Jeśli szukasz pożywienia, On nim jest.
św. Ambroży z Mediolanu

Dodaj modlitwę

Żyj Słowem!
BANK DOBRYCH NOWIN: Przyślij dobrą nowinę

***

Tekst z cyklu "Świadkowie Miłości"

Strona Główna Materiałów Szkoły Słowa Bożego :.