X NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK B

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004 

II CZYTANIE

Jak powiada Tanach: "Zaufałem, dlatego przemówiłem". Ponieważ mamy tego samego Ducha, który uzdalnia nas do ufania, ufamy też i dlatego przemawiamy; wiemy bowiem, że Ten, który wskrzesił Pana Jeszuę, wskrzesi też nas wraz z Jeszuą i wprowadzi nas wraz z wami przed swoje oblicze. Wszystko to ze względu na was, aby dzięki łasce płynącej ku coraz większej liczbie ludzi dziękczynienie obfitowało i przynosiło chwałę Bogu.
Dlatego nie tracimy odwagi. Choć nasze zewnętrzne ja zmierza ku zniszczeniu, nasze wewnętrzne ja codziennie się odnawia. Bo te nieuciążliwe i chwilowe uciski prowadzą nas ku wiekuistej chwale o nieopisanej wspaniałości. Skupiamy się nie na tym, co widoczne, ale na tym, co niewidoczne, bo rzeczy widoczne są doczesne, ale rzeczy niewidoczne są wieczne.
Wiemy, że gdy zużyje się ten namiot, w którym mieszkamy tu na ziemi, będziemy mieli trwały budynek od Boga, budynek wykonany nie rękami ludzkimi, w którym zamieszkamy w niebie.

(2 Kor 4,13-5,1)

13. Wytłuszczono cytat z Ps 116,10.

4,13-5,8. Moc Boża za sprawą Ducha nie tylko uzdolnia nas do wytrwania w przeciwnościach, ale Duch uzdolnia nas również do ufania (w. 13), a głównym przedmiotem tego ufania jest nasze przyszłe zmartwychwstanie. Spełnienia tej nadziei na razie jeszcze nie oglądamy, ale będzie ono trwało wiecznie (w. 18). Trzy inne fragmenty zawierające podobne idee to 1 Kor 15,35-52; Rz 8,17b-28 i Flp 1,18b-30.

EWANGELIA

Jeszua wszedł do pewnego domu; i znów zebrał się taki tłum, że nie mogli nawet zjeść Kiedy usłyszała o tym Jego rodzina, wyruszyli, żeby się Nim zająć, bo mówili: "Postradał rozum!". Nauczyciele Tory, którzy zeszli od strony Jeruszalaim, mówili: "On ma w sobie Ba'al-Zibbula", i: "To dzięki władcy demonów wypędza demony". Ale On zawołał ich i przemówił do nich przez przypowieści: "Jak może szatan wypędzać szatana? Jeśli królestwo jest podzielone samo w sobie, to takie królestwo nie może się ostać; i jeśli dom jest podzielony sam w sobie, to taki dom nie może się ostać. Jeśli więc szatan zbuntował się sam przeciw sobie i jest podzielony, to i on nie może się ostać, i to już jest jego koniec. Co więcej, nikt nie może włamać się do domu mocarza i zbiec z jego majątkiem, jeśli wpierw mocarza nie zwiąże. Potem może plądrować jego dom. Tak! Mówię wam, że ludziom będą przebaczone wszystkie grzechy i wszystkie bluźnierstwa, jakie wypowiedzą, jednak kto bluźni przeciwko Ruach Ha-Kodesz, nigdy nie ma przebaczenia, ale jest winny grzechu wiecznego". Bo mówili: "On ma w sobie ducha nieczystego".
Wtedy przybyli Jego matka i bracia. Stojąc na zewnątrz, przesłali wiadomość, że chcą się z Nim widzieć. Wokół Niego siedział tłum; i powiedziano Mu: "Twoja matka i twoi bracia są na zewnątrz i pytają o ciebie". Odrzekł: "Kto jest moją matką i moimi braćmi?". Patrząc na siedzących wokół Niego, powiedział: "Patrzcie! Oto moja matka i moi bracia! Kto czyni to, czego chce Bóg, ten jest moim bratem, siostrą i matką!".

(Mk 3,20-35)

22. Zeszli się od strony Jeruszalaim. Zob. Mt 20,17K.

(Mt 20,17. Zmierzając do Jeruszalaim (dosłownie: "wstępując ku Jeruszalaim") tutaj i w Mk 10,32-33; 15,41; Łk 2,42; 18,31; 19,28; J 5,1; 7,8.10; 11,55; Dz 11,2; 13,31; 15,2; 21,4.12.15; 24,11; 25,1.9; Ga 1,17; 2,1; por. J 7,8; podczas gdy Łk 10,30-31; Dz 8,26; 15,1; 25,7 mówią o schodzeniu od strony Jeruszalaim. Jeruszalaim leży na wzgórzach J'hudy, mniej więcej na wysokości 750 m n.p.m., wyżej niż większość zamieszkanych regionów Isra'ela. Wspomniane "wstępowanie ku Jeruszalaim" odbywało się od strony Jericha, leżącego ok. 270 m poniżej poziomu morza. "Wstępowanie ku Jeruszalaim" ma też wydźwięk duchowy, niezależny od położenia geograficznego - w duchowej geografii ziemi nawet ze szczytu Mount Everest wstępuje się ku Jeruszalaim. Kiedy Żydzi przybywają dziś do Izraela, aby się tu osiedlić, nie mówi się o imigrowaniu, ale o alii (słowo to oznacza właśnie wspinanie się do góry), nawet jeśli ktoś zamierza zamieszkać nad Morzem Martwym, w najniższym punkcie na ziemi.)

Ba'al-Zibbul, Przeciwnik. Zob. Mt 10,25K.

(Mt 10,25. Ba'al-Zibbul albo Ba'al-Z'wuw (manuskrypty podają różnie). W polskich przekładach jes to zwykle Belzebub. Jest to szydercze określenie Przeciwnika (zob. 4,1K). Ba'al-Z'wuw to imię filistyńskiego bóstwa (2 Królewska 1,2), oznaczające po hebrajsku "król muchy". Ugarycki źródłosłów z-b-l oznacza księcia, wskutek czego pierwsza z wymienionych postaci tego imienia sugeruje, że Przeciwnik dysponuje pewną pozycją czy władzą, jednakże w hebrajszczyźnie postbiblijnej źródłosłów z-b-l oznacza "łajno", a wówczas Ba'al-zibbul oznaczałoby "wypróżniający się". Możliwe są też inne interpretacje.)

Tak! Gr. i hebr. amen. Zob. Mt 5,18K.

------------------------------------

Ba'al-Zibbul - Belzebub (szatan)
nauczyciele Tory - uczeni w Piśmie
Ruach Ha-Kodesz - Duch Święty
Tanach - Biblia hebrajska, Stary Testament