Winnica Pańska

Podczas dotychczasowych wykładów patrzyliśmy na Lud Wybrany Starego Testamentu, by w nim dostrzec zapowiedź Nowego Ludu Wybranego. Teraz i w kolejnych naszych spotkaniach sięgniemy po starotestamentowe figury Kościoła. Dlaczego?

Do tego zachęca nas Konstytucja Dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium” oraz „Katechizm Kościoła Katolickiego”. Możemy tam przeczytać następujące słowa: „W Piśmie Świętym znajdujemy liczne obrazy i figury powiązane między sobą; za ich pośrednictwem Objawienie mówi o niezgłębionej tajemnicy Kościoła. Obrazy wzięte ze Starego Testamentu są różnymi wariantami podstawowej idei, jaką jest idea Ludu Bożego. W Nowym Testamencie wszystkie te obrazy nabierają nowego znaczenia przez fakt, że Chrystus staje się Głową tego Ludu, który jest więc Jego Ciałem. Pierwsze miejsce zajmują obrazy wzięte z życia pasterskiego, z rolnictwa, z budownictwa, także z życia rodzinnego i zaślubin” (KKK, 753; por. KK, 6). Lud Boży Starego Testamentu jest zatem prototypem i modelem (łac. praeparatio et figura) Ludu Bożego Nowego Testamentu (KK, 9). Opracowania monograficzne wyliczają około sto różnego rodzaju obrazów, przypowieści, figur i przenośni… Idąc tym tropem, skupimy się na najważniejszych starotestamentowych figurach i obrazach, w których możemy dostrzec zapowiedź wspólnoty Kościoła Świętego.