Sąd ostateczny w przekazie Ewangelii

[1] Zob. P. Kasiłowski, Rozmowa Jezusa z Nikodemem (J 3,1-21), „Studia Bobolanum” 31(2020), s. 115-136; S. Mędala, Ewangelia według św. Jana, rozdziały 1 – 12. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz, Częstochowa 2009, s. 423-424.

[2] Zob. F. Gryglewicz, Wkład św. Jana Ewangelisty w opracowani rozmowy z Nikodemem, „Collectanea Theologica” 51(1981), z. 4, s. 57.

[3] Zob. F. Gryglewicz, Dyskusja Jezusa (J 8, 12-59), „Collectanea Theologica” 53(1983), z. 1, s. 31-32.

[4] Zob. U. Szwarc, Duch Święty jako życiodajna zasada (fundament biblijny), „Premyslia Christiana” 8(1999), s. 169-182.

[5] Zob. T.M. Dąbek, Gdy Duch Paraklet przyjdzie, „przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie” (J 16,8), „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 59(2006), z. 1, s. 7.

[6] Zob. P. Gryziec, Charyzmat parakalezy, „Roczniki Teologiczne” 38-39(1991-1992), s. 85-98.

[7] Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 46.

[8] Zob. H. Langkammer, Ewangelia według św. Marka. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz, Poznań-Warszawa 1977, s. 100-101.

[9] Zob. M. Bednarz, Duch Święty w życiu i działalności Jezusa oraz jego uczniów według Ewangelii św. Marka, w: Duch Święty, red. P. Łabuda, Tarnów 2017, s. 193-196.

[10] Zob. A. Paciorek, Ewangelia według św. Mateusza, rozdziały 14 – 28. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz, Częstochowa 2008, s. 509-520.

[11] Zob. Iz 58,7; Hi 22,7; Prz 25,21; Ez 18,7.16; Tb 1,17; 4,16.

[12] Zob. Hi 22,7; Prz 25,21.

[13] Zob. Iz 58,7; Ez 18,7.16; Tb 1,17; 4,16.

[14] Jan Chryzostom, Commentarius in sanctum Matthaeum Evangelistam, 79,2.

[15] Maldonatus, Opus imperfectum in Matthaeum, 54; cyt. za: A. Paciorek, Ewangelia wg św. Mateusza, s. 519.

[16] Benedykt XVI, Deus Caritas est, 15.

[17] Matka Teresa, Heart of Joy. The Transforming Power of Self-Giving, w: Servant Books, red. J.L. González-Baldo, Ann Arbor 1987, s. 2-3.