Ks. prof. Wróbel: Pandemia jeszcze mocniej otwiera nas na Biblię

Tomasz Królak: Czy zdajemy sobie sprawę – myślę o powszechnej świadomości katolików – czym w istocie jest Pismo Święte?

Ks. prof. Mirosław Wróbel: Myślę, że ta świadomość w Polsce coraz bardziej się rozwija. Świadczy o tym choćby obchodzony po raz 13. Tydzień Biblijny, związane z nim piąte Narodowe Czytanie Pisma Świętego, a także szereg działań związanych z dziełem Biblijnym im. Jana Pawła II. Mam na myśli różne inicjatywy organizowane na szczeblu diecezjalnym. Każda diecezja ma swojego moderatora Dzieła Biblijnego, który w różny sposób oddziaływuje na księży pracujących w parafiach.

Przypomnę, że dwa lata temu papież Franciszek ustanowił Niedzielę Słowa Bożego, która obchodzona jest w III niedzielę okresu zwykłego. Widać więc, że to, co rozpoczęliśmy w Polsce znacznie wcześniej, rozpoznaje teraz cały Kościół, coraz bardziej dostrzegając potrzebę biblijnego oddziaływania na wiernych i pokazywania słowa Bożego w wymiarze indywidualnym, ale i grupowym.

Ksiądz Profesor też, oprócz działalności akademickiej, angażuje się w bardzo konkretne przedsięwzięcie pozwalającej zrozumieć świat Pisma Świętego…

– Tak, już 13 lat prowadzę Kurs Formacji Biblijnej w Lublinie, który cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem. To inicjatywa zupełnie oddolna – po prostu ludzie sami do mnie przyszli, wyrażając taką chęć i potrzebę. Jest więc i podstawowy kurs biblijny, kurs pogłębiony, są także wykłady monograficzne. Praktycznie każdego roku mamy około 100 osób z różnych środowisk, które zgłaszają się z potrzebą swoistego “ubiblijnienia”. Widać więc, że istnieje oddolne zapotrzebowaniu na te treści.

Biblii nigdy za dużo. Wiemy, że wielu punktach jest ugór, ale praca kształcenia ludzi – trwa. Ci, którzy kończą kurs biblijny idą na parafie i – mamy wiele sygnałów potwierdzających to zjawisko – zakładają tam tzw. kręgi biblijne, spotykają się w różnych grupach i swoją pasją do Pisma Świętego zarażają inne osoby, dzieląc się przesłaniem tej Księgi. Stąd moja nadzieja, że poziom “ubiblijnienia” będzie wzrastał.

W Lublinie mamy też comiesięczne spotkania w ramach lectio divina, a więc duchowego czytania słowa Bożego. Przed pandemią odbywało się to w katedrze lubelskiej, obecnie w trybie online. Widzę, jak niesamowicie ludzie reagują na wspólne czytanie Biblii, jak bogate okazuje się bogactwo tego słowa. Później niektórzy wyznają, że odtąd, po takim właśnie spotkaniu z Pismem Świętym, zupełnie inaczej uczestniczą we Mszy św.

Organizujemy też konferencje w ramach cyklu “W Blasku i Mocy Słowa Bożego”, które często nawiązują do tematyki roku duszpasterskiego w Kościele w Polsce. Mamy też kwartalne spotkania biblijne w Domu Promień w Nałęczowie oraz domu Ogniska Światła i Miłości w Kaliszanach. W niedzielę odbyło się tam poświęcenie nowego, 100-pokojowego domu rekolekcyjnego. To będzie także piękna “oaza” biblijna.

A jak ocenia Ksiądz Profesor stopień zainteresowania Biblią wśród młodego pokolenia?

– Jako przewodniczący ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy Biblijnej, organizowanego przez Katolickie Stowarzyszenie Civitas Christiana, od wielu lat obserwuję pasję wielu uczniów szkół ponadpodstawowych do poznawania Pisma Świętego, zwłaszcza gdy spotykamy się w Niepokalanowie podczas finału. Konkurs odbywa się najpierw na szczeblu szkolnym, następnie diecezjalnym, w końcu – ogólnopolskim. W rywalizacji bierze udział kilkadziesiąt tysięcy młodych ludzi! Nieraz, gdy widzę, jak czytają teksty ze sfatygowanych egzemplarzy Biblii, to czuję ogromną radość, że nasza, polska młodzież dostrzega w słowie Bożym wielką wartość. Myślę wtedy z nadzieją, bo jeśli oni czytają Biblię, karmią się mądrością, która pochodzi ze słowa Bożego, to rzeczywiście z tego płynie nadzieja, że w przyszłości zaangażują się na polu duszpasterstwa biblijnego i nasycania naszego społeczeństwa tymi treściami.

Nie można bowiem patrzeć wyłącznie na negatywne zjawiska naszej rzeczywistości, ale umieć dostrzegać także pozytywy. Tak, mamy bardzo wielu wspaniałych młodych ludzi, którzy są zaangażowani w poznawanie Biblii. To wielka nadzieja.

W sytuacjach trudnych szukamy pocieszenia. Ale może przyjaźń z Biblią pozostanie czymś trwałym, kiedy już zagrożenie minie? Może oprócz niewątpliwego zła, pandemia zaowocuje też takim dobrem?

– Patrząc na dzieje zbawienia można powiedzieć, że bardzo często Pan Bóg ze złych rzeczy wyprowadza dobro. Tam, gdzie rozlewa się zło, tam jeszcze bardziej działa Boża łaska. Zachęcam do tego, byśmy i na zjawisko pandemii spojrzeli w duchu biblijnym. Myślę, że po pandemii będziemy już inni, bardziej wrażliwi na to, co w naszym życiu najważniejsze. Może też głos Boży będzie docierał do nas jeszcze mocniej, a my będziemy odczuwali większą potrzebę otwarcia na słowo Boga.