"Okaż mnie i jej miłosierdzie i pozwól razem dożyć starości!" (Tb 8,7)

Modlitwa małżonków przed nocą poślubną

Po zaślubieniu Sary zgonie z Prawem Mojżeszowym Tobiasz wraz z małżonką udali się razem do sypialni, aby spędzić noc poślubną. Wówczas Tobiasz przypomniał sobie wskazówki Rafała, które następnie dokładnie spełnił. Najpierw wypełnił obrzęd związany z wnętrznościami ryby: „Wtedy przypomniał sobie Tobiasz słowa Rafała, wyjął wątrobę i serce ryby z torby, w której je przechowywał, i położył na rozżarzonych węglach do kadzenia. Zapach ryby powstrzymał demona i uciekł on aż do Górnego Egiptu[14]. A Rafał poszedł za nim, związał go tam w oka mgnieniu i unieszkodliwił go” (Tb 8,2-3). Następnie, zanim wraz z Sarą podjęli pożycie małżeńskie, razem zwrócili się do Boga na modlitwie: „Tobiasz podniósł się z łóżka i powiedział do niej: «Wstań, siostro, módlmy się i błagajmy Pana naszego, aby okazał nam miłosierdzie i ocalił nas». Wstała i ona i zaczęli się modlić i błagać, aby dostąpić ocalenia” (Tb 8,4-5). W wersji Wulgaty pojawia się nieco rozszerzona wersja słów Tobiasza: „Wstań, Saro, a módlmy się do Boga dziś i jutro i pojutrze, bo przez te trzy noce z Bogiem się łączymy, a po trzeciej nocy wejdziemy w małżeństwo nasze; bośmy synowie świętych, a nie możemy tak się łączyć jak narody, które nie znają Boga”[15]. Pojawiająca się w przytoczonym tekście liczba trzy w Biblii posiada charakter symboliczny: kryje w sobie sens pełni danego wydarzenia; potrójne występowanie jakiegoś epizodu wskazuje na fakt, że nastąpi coś nowego[16]. Modlitwa przez trzy noce może oznaczać pełnię zaangażowania modlitewnego Tobiasza i Sary. Po tej modlitwie miało nastąpić rzeczywiście coś nowego – w pełni udane i szczęśliwe życie małżeńskie zaślubionych. W tekście Wulgaty zawarta jest jeszcze jedna bardzo ważna myśl: Tobiasz i Sara, zanim całkowicie zjednoczyli się w związku małżeńskim, najpierw na modlitwie złączyli się z Bogiem. Innymi słowy, ich zjednoczenie małżeńskie zostało poprzedzone i oparte na mocnym fundamencie wcześniejszego zjednoczenia się z Bogiem[17]. A zatem – jak wynika z tekstu łacińskiego – źródłem szczęścia związku małżeńskiego jest zakotwiczenie go w samym Bogu.