Miłość bez względu na Boga

W nie­których pismach starożytnej literatury greckiej znaczenie terminu logion jest rozszerzone i odnosi się także do wypowiedzi cnotliwych mężów, mędrców i filozofów. Istotnym elementem logionu jako gatunku literackiego jest jego zwarta forma. W Kościele pierwszych wieków rzeczownik ta logia szybko zaczął funkcjonować jako wskazanie na wypowiedzi Chrystusa. Przykładem może być tytuł dzieła Papiasza: Egzegeza logiów Pańskich. Biskup Hierapolis odnosi się do całości nauczania Jezusa, włącza w nie jednak szczególnie wypowiedzi przypisywane Jezusowi. Egzegeci zaliczają złotą zasadę do tzw. logiów mądrościowych, wzorowanych na sentencjach zapisanych w Starym Testamencie. Niekiedy przybierają formę przysłów. Wyrażają one ogólno­ludzką mądrość ludową, zdobywaną przez doświadczenie, przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Można by powiedzieć, że niewiele różni się Jezu­sowe sformułowanie złotej zasady od zapisu Starego Przymierza, gdyby nie kontekst. Jezus stwierdza, że prosta wzajemność, dobro za dobro, funkcjonu­je także pomiędzy grzesznikami! Trzeba raczej przypatrzeć się Ojcu niebie­skiemu, który sprawia, że słońce Jego świeci nad złymi i nad dobrymi i zsyła deszcz na sprawiedliwych i grzeszników. U schyłku swoich lat słynny kolumbijski pisarz, laureat Nobla z 1982 roku, Gabriel Garcia Marquez uczynił coś w rodzaju swoistego rachunku sumienia ze złotej zasady: „Jeśliby Bóg podarował mi jeszcze odrobinę życia, wykorzy­stałbym ten czas najlepiej jak potrafię. Prawdopodobnie nie powiedziałbym wszystkiego, o czym myślę, ale na pewno przemyślałbym wszystko, co powie­działem. Oceniałbym rzeczy nie ze względu na ich wartość materialną, ale na ich znaczenie. Przekonywałbym ludzi, jak bardzo są w błędzie myśląc, że nie warto się kochać. Nie wiedzą bowiem, że starzeją się dlatego, iż unikają miło­ści! Nauczyłem się, że wszyscy chcą żyć na wierzchołku góry, zapominając, że prawdziwe szczęście kryje się w samym sposobie wspinania się na górę".

SPIS TREŚCI

WSTĘP

ROZDZIAŁ I
TOPOGRAFIA MIŁOSIERDZIA
1. Jerozolima
Święte Miasto grzesznych ludzi
2. Pustynia Judzka
Tańczące piaski historii
3. Jerycho
Miasto palm i drzew migdałowych

ROZDZIAŁ II
POSTACIE DRAMATU
1. Pewien człowiek
„Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha"
2. Zbójcy
„Wpadł w ręce zbójców"
3. Kapłan
„Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan"
4. Lewita
„Podobnie i lewita, zobaczył go i minął"
5. Samarytanin
„Pewien zaś Samarytanin wzruszył się głęboko"
6. Gospodarz
„Miej o niego staranie"

ROZDZIAŁ III
PRZESŁANIE EPIZODU
1. Miłość bez względu na Boga
Sokrates ochrzczony
2. Miłosierdzie w czynie
Oliwa i wino na rany
3. Alegoria rozszyfrowana
Chrystus leżący przy drodze

ROZDZIAŁ IV
W POSZUKIWANIU KONTEKSTU
1. Nieudana prowokacja
„Ten, który mu okazał miłosierdzie"
2. Redefinicja bliźniego
„Kto jest moim bliźnim?"
3. Uczyć się miłości od nieprzyjaciół
„Idź, i ty czyń podobnie"

ZAKOŃCZENIE
Wybrana bibliografia w języku polskim