Armenia to około trzymilionowy kraj, położony u podnóża góry Ararat, którego dzieje w sposób szczególny związane są z historią zbawienia. Stąd potomkowie Noego wyruszyli po potopie, aby zaludnić Ziemię. Tutaj też pierwszy raz władca znaczniejszego królestwa przyjął chrześcijaństwo jako religię państwową.
Głównym bohaterem księgi jest Jahwe. Mimo nieustannych prowokacji ze strony ludu dochowuje wierności zawartemu z nim przymierzu.
Takie pytania są daleko od tych, którzy celebrują codzienną liturgię życia wraz z Bogiem. Dla nich Bóg jest blisko w każdej sytuacji, nawet takiej (a może zwłaszcza takiej) w której trudno dostrzec Jego obecność i działanie.
Lectio divina nie jest kolejną metodą modlitwy, ale to pewna duchowość życia. Jest to droga, która - jeżeli na nią wejdziemy - doprowadzi nas do życia, ponieważ „Słowo jest żywe”, dosłownie „żyjące”.
Duch Święty w życiu i nauczaniu starotestamentowych proroków.
Szalem, Jebus, Syjon, Miasto Boże, Miasto Święte, Jeruszalaim, Ierousalem, Hierosolyma, El-Quds
Kongres Słowa Bożego trwał od 7 do 8 czerwca 2002 r. Jak w poprzednich latach, dzięki gościnności ks. proboszcza Bernarda Mroncza, w kościele Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Gliwicach. Oragnizatorami Kongresu były Szkoła Nowej Ewangelizacji, Centrum Formacyjno-Modlitewne Ruchów, Wspólnot i Stowarzyszeń Diecezji Gliwickiej i Godzina Biblijna - Szkoła Słowa Bożego.
Niniejsza przypowieść tworzy część polemik Jezusa, toczących się na samo zakończenie Jego działalności publicznej, w świątyni, już po wjeździe triumfalnym do Jerozolimy.
„W tym samym czasie Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana...” (Dz 12,1-2)
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...
Rozumem nie potrafimy ogarnąć istoty Boga. Wiemy za to, rozumiemy, kim jest dla nas, jaki jest dla nas.
Garść uwag do czytań na święto Matki Kościoła z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.