Nabożeństwo intronizacji Pisma świętego i przyjęcie słowa Bożego zakończyło w klasztorach franciszkańskich w Polsce drugi rok przygotowań do światowego jubileuszu 800-lecia nawrócenia św. Franciszka z Asyżu.
Może i wrzucę dla świętego spokoju jakiś grosz, włączę się w modlitwę podczas Mszy św., ale na tym często kończy się moje „wsparcie”.
Kogo my zobaczymy na sianku w kościelnych stajenkach? Kogo w ludziach mijanych na ulicy?
Uczestnicząc we Mszy świętej każdorazowo jestem świadkiem największego cudu. Cudu Miłości
Świętość, czyli jedyny owoc, na jakim zależy Panu Bogu. Po to daje nam rozmaite dary, byśmy dzięki nim stawali się coraz bardziej święci.
Postać Judasza Iskarioty do dziś budzi zainteresowanie i dużo kontrowersji.
Sięgamy dziś po najkrótszy z psalmów – jedna czterowierszowa strofa poprzedzona zawołaniem „alleluja!”.
Skroiliśmy szczęście na ludzką, kiepską miarę i tak się w nią zapatrzyliśmy, że przeoczyliśmy coś ważnego i wielkiego. Pragnącego podzielić się z nami swoim szczęściem Boga.
… choć do jednego celu.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.