Jak Maria Magdalena, płacząc przy grobie, wołamy, że bez Boga żyć się nie da. Że gdyby naprawdę odszedł i nas porzucił – przepadniemy.
„Był w grobie”, „Obudził Jezusa”, „Odciął ucho”, „Zwątpił”. Słowa rozrzucone na szarym papierze opisują św. Piotra. Kilka grup młodzieży wydobywa naukę z tekstu Ewangelii.
Dziś, po dwóch tysiącach lat, i ja staję u Twego grobu. Po co tu przychodzę? Do kogo z tamtych świadków wydarzeń jestem podobna?
Wsłuchać się w ciszę grobu, by usłyszeć Ciebie. Dostrzec, że prowadzi tam, gdzie nie ma już bólu, smutku, cierpienia, gdzie jesteś tylko Ty
Głównym uroczystościom odpustowym z okazji liturgicznego wspomnienia św. Jadwigi Śląskiej przewodniczył w trzebnickiej bazylice, przy grobie świętej Księżnej Śląska, bp Andrzej Siemieniewski, ordynariusz legnicki.
Chwila zdrady i Jego rychłego aresztowania to chwila chwały? Przecież nie miną nawet dwadzieścia cztery godziny, a będzie już poniżony i zdeptany leżał w grobie!
Teraz, stając razem z niewiastami u pustego grobu Jezusa i rozmawiając z tajemniczym młodzieńcem pozostaje wybrać: zamilknąć czy jednak zaufać i pójść konsekwentnie dalej?
Zobaczyć pusty grób to jeszcze za mało. To mogło dać nadzieję, ale jeszcze nie pewność. Dlatego Go zobaczyły. Z bliska, twarzą w twarz.
Nikodem przyszedł do Jezusa, bo chciał usłyszeć prawdę. To stanięcie po stronie prawdy zaprowadziło go do Jego grobu. Uwierzył prawdzie i dał temu świadectwo
Pusty grób jeszcze niewiele znaczył. Wymagał wiary, nie dawał pewności... Ale gdy w końcu ukazał się im samym, pozwalał im się zobaczyć i dotknąć..
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.