Nadchodzi dzień jak piec

Podejście św. Pawła jest dość znamienne. Napomina jednych, ale ostrzega też drugich. Bo w obliczu nadejścia Pana nie ma co wdawać się w spory i śmiertelnie się na siebie obrażać. Wszystko powinno być podporządkowane dobru. Także postępowanie z tymi, którzy w sporach nie mają racji.

3. Kontekst Ewangelii Łk 21,5-19

Ewangelia czytana tej niedzieli w dziele Łukasza umieszczona jest w bardzo ciekawym kontekście. Jezus już przybył do Jerozolimy. Już odbył się jego uroczysty, mesjański wjazd. Wszedł już w spory z przywódcami. Np. wyrzucając przekupniów ze świątyni czy też twierdząc że uboga wdowa wrzucając niewiele wrzuciła najwięcej. Najmocniej gdy w jednej z przypowieści przyrównał owych przywódców do nieuczciwych dzierżawców, którzy dla osiągnięcia własnych celów gotowi są uśmiercić  syna właściciela (Łk 20, 9-19). Zapada już też decyzja arcykapłanów, by „dostać Jezusa w swoje ręce”  (9,19). Mowa Jezusa, której fragment jest czytany tej niedzieli, to ostatnia znana wypowiedź Jezusa przed wydarzeniami bezpośrednio już związanymi z Jego męką. Jest to więc swoiste podsumowanie dotychczasowej działalności. Droga Jezusa – z Galilei do Jerozolimy na krzyż i do zmartwychwstania – już dobiega kresu. Teraz Jezus pytany przez uczniów kreśli przed nimi obraz ich przyszłej drogi. Pokazuje jaka droga czeka Jego Kościół.

Czytany tej niedzieli fragment to tylko połowa mowy Chrystusa. Warto przeczytać ją w całości. Ale skoncentrujmy się jedynie na tym, co jest treścią czytania tej niedzieli. Apokaliptyczne wizje, które snuje Jezus, trudne czy wręcz momentami niemożliwe do jednoznacznego zinterpretowania pozostawmy na kiedy indziej….

Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».

Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?»

Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz: „Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw „musi się stać”, ale nie zaraz nastąpi koniec».

Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi” i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie. Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

4. Warto zauważyć

Jaki los czeka uczniów Chrystusa? Zatrzymajmy się na tej pierwszej części mowy Jezusa. Zapowiedź Jezusa jest dość zagmatwana. Bo uczniowie pytają o zburzenie świątyni jerozolimskiej (stanie się to mniej więcej 37 lat później – w 70 roku po Chrystusie), a Jezus ujmuje rzecz szerzej, widząc w końcu świątyni zapowiedź („figurę” albo „typ” – jak by powiedzieli bibliści) końca świata. Ale w wersji Łukaszowej  nie ma w sumie większych problemów. Jezus najpierw zapowiada znaki zapowiadające koniec Jerozolimy, potem dopiero,  w drugiej części, mówi o końcu świata.

Co więc stanie się, zanim nastąpi koniec Jerozolimy?

• Pojawią się prześladowania
• Pojawią się fałszywi „Chrystusi”
• Ludzie będą walczyć ze sobą (wojny i przewroty)
• Dotkną ludzi klęski (głód, zaraza, trzęsienia ziemi)
• W przyrodzie będą widoczne niepokojące znaki